14, Lynna Clearway.

Terwijl wij nog steeds staan te shaken, zijn Ella en Hayden al lang verdwenen. Mijn blik valt op een grote, gespierde jongen en mijn mondhoeken krullen omhoog. "Jay!" Ik wring me tussen de menigte, zijn kant op. "Hey, Lynna." Hij drukt zijn lippen op mijn wang en slaat zijn arm grijnzend om me heen. "Ik heb iemand meegebracht voor jou." Vragend kijk ik hem aan, waarna zijn wijsvinger een al evengrote, andere jongen aantoont. "Zeph?" Jay knikt en duwt me wat naar voor.
Ietwat verlegen loop ik naar hem toe. Een raar gevoel in mijn lichaam zorgt ervoor dat mijn sociale zelve even verdwijnt. Bedeesd begroet ik hem, maar net zoals Jay plant Zeph een kusje op mijn wang. "Hi." Zijn ogen glijden over mijn lichaam en een glimlach siert zijn gezicht. "Hoe gaat het?" "Goed hoor. Met jou, onlangs geen katten meer binnengevallen?" Zeph's lach vult het geluid aan en schudt zijn hoofd. "Nee, eigenlijk niet." Blij dat het ijs wat gebroken is, neem ik hem mee naar mijn vrienden. "Guys, dit is Zeph. Zeph, dit zijn Drue, Leia, Jaye en Megan. Have fun together." Aan mijn zijde voel ik Zeph wat dichter tegen me aan komen staan. Hij lacht even om mijn blik vol vraagtekens en komt dan nog dichterbij. "I wanna have fun with you." Zijn stem bezorgt me kriebels en een giechel verlaat mijn mond. "Oké."
Enkele zwoele tonen klinken door de boxen en de wereld rondom me vervaagt zwak. Enkel Zeph en de muziek. Mijn lichaam schuurt tegen dat van hem aan, waardoor zijn handen op mijn heupen liggen. Stille smakgeluidjes vullen mijn gehoor. Meneer vond er namelijk niets beters op dan me kleine kusjes in mijn nek te geven. "Zeph.." Mijn stem klinkt trillerig, maar duidelijk. Naarmate de muziek afneemt, dans ik steeds wat verder van hem weg. Ontzet kijkt hij me aan. Een schijnheilige glimlach neemt plaats op mijn gezicht en een giechel verlaat mijn mond. "Kom, we gaan even naar buiten." Zijn stem klinkt duidelijk en zijn hand vindt de mijne.
"Eindelijk wat frisse lucht." Een opgeluchte zucht verlaat mijn longen en genietend adem ik in. Zeph trekt me mee naar een bankje wat verderop. "Ik wil je leren kennen, Lynna." Awh! Hoeveel jongens zeggen dit tegen een meisje? Niet veel, denk ik. Mijn wangen kleuren lichtjes rood. "Dat lijkt me een goed idee van je." Hij grijnst zachtjes om mijn gestamel en zijn ogen twinkelen. "Ehm, ik wil je wat vragen." "Shoot." Hij krabt met zijn hand aan zijn achterhoofd, wat hem er ongelooflijk schattig doet uitzien. Net als Zeph zijn vraag wil stellen, passeert er een groepje mensen. Een bruinharige jongen trekt mijn aandacht.
"Wow.." Het ene woord verlaat stilletjes mijn mond, maar mijn ogen zijn nog altijd op zijn lichaam gevestigd. Zijn -duidelijk- gespierde torso wordt omhuld door een wit T-shirt, waaronder hij een beige broek draagt. Krulletjes omspringen zijn hoofd en zijn bruine ogen zien er warm en vertrouwbaar uit. Een lichte glimlach speelt om zijn lippen, waardoor een rechte rij witte tanden te zien is. Zijn verschijning is werkelijk prachtig. "Hey, Liam! Kom je?" Hmm, Liam.. Een mooie naam voor een mooie jongen.