#1 eline

Eline POV:
Ik stopte de sleutel in het slot. Toen ik de deur opende kraakte hij en toen hij helemaal geopend was kwam een muffe geur me tegemoet. Ik kuchte een keer en sleepte mijn zware koffer achter me aan. Er stond een bordje dat huisnummer 17b boven was en als ik daar woonde, ik dus de trap op moest. Daar woonde ik wel ja. Vanaf vandaag. Ik sloot de deur achter me en met heel wat gebonk en gestommel kreeg ik uiteindelijk mijn koffer de trap op. Boven was één deur, die ik opende. De geur in deze ruimte was wat minder muf, maar nog steeds niet bepaald aangenaam. Dit zou mijn nieuwe thuis worden. Bijna was de moed me al in mijn schoenen gezakt, maar dat hield ik nog net tegen. Ik mocht niet nu al opgeven. Ik had hier maanden van gedroomd en ik moest niet gelijk mijn vooroordelen de overhand van me laten nemen. Ik duwde mijn koffer naar binnen en keek de kamer rond. Het was er kaal. Er stond een bank, een kleine televisie en een eettafeltje met daaraan twee stoelen. Op de eettafel stond een bord met avondeten, waarschijnlijk nog van gisteravond, en daarnaast lag een zak chips. Er waren vier deuren die aan deze kamer grensten. Ik liet mijn koffer in de kamer staan en opende één van de drie deuren. De eerste die ik opende leidde naar de keuken. De keuken was klein. Er was amper loopruimte en er waren drie aanrechtblokken. Één was er bedekt met een fornuis, de andere met een wastafel en het overige aanrechtblok was bedekt met vuile vaat. Ik trok een vies gezicht. Onder het aanrechtblok waar de vuile vaat op stond, was een wasmachine. Naast de aanrechtblokken stond een kleine koelkast. Ik opende de koelkast, die helemaal gevuld zat met eten en drinken. De koelkast rook niet bepaald fris en toen ik ergens onderin in een soort van lade een helemaal verotte witlof zag liggen, haalde ik die er snel uit en gooide ik die in de prullenbak, die overigens ook tot aan de rand gevuld zat met vuilnis. Ik liep de keuken weer uit en opende de deur ernaast. Ik kwam in een slaapkamer terecht. Dit was duidelijk mijn slaapkamer, aangezien er, op een bed en een kast, na helemaal geen spullen in stonden. Ik liep terug naar de woonkamer en sleepte mijn koffer naar de slaapkamer toe, waar ik hem met al mijn kracht op het bed neer gooide. Die zou ik zo wel uitpakken, eerst de andere kamers bekijken. Ik was daar stiknieuwsgierig naar en nu mijn kamergenootje toch niet thuis was, kon ik op mijn gemakje het hele huis, of ja, flatje, doorzoeken. Ik liep de andere kamer binnen en dat was duidelijk de slaapkamer van mijn kamergenoot. Ik wist niets over hem of haar, maar deze slaapkamer zou misschien genoeg kunnen vertellen. Het bed, dat links in de hoek stond, was niet opgedekt en het blauwe dekbedovertrek hing er half af. De deur van de kledingkast stond wagewijd open. Het was onbeleefd om in iemands spullen te gaan snuffelen, maar diegene zou er toch niet achterkomen. Uit de kleren die in de kast hingen, of op de grond in de kast lagen, kon ik opmaken dat mijn kamergenootje een jongen was. Zijn kleren bekeek ik verder niet, want ik was ergens bang dat hij ineens de kamer binnen zou stormen. Ik verliet daarom maar snel weer zijn kamer en opende de laatste deur, die naar de badkamer leidde. Het was een kleine badkamer met een douche, een wastafel en een toilet. De wastafel stond vol met allerlei producten. Zeep, tandpasta, tandenborstel, deo, aftershave, scheerspullen, parfum en noem maar op. Mijn spullen gingen hier dus nooit allemaal bij passen. Toen ik alle kamers gehad had en als conclusie had getrokken dat mijn kamergenoot niet van opruimen hield, liep ik terug naar mijn eigen kamer, die nog helemaal schoon en netjes was. Ik begon met het uitpakken van mijn koffer. De kleren hing ik netjes in de kledingkast en ik kleedde de kamer wat aan met fotolijstjes, kaarsjes en dat soort dingen die ik van thuis mee had genomen. Ik nam mijn toiletspullen mee naar de badkamer, waar ik die van mijn kamergenoot een beetje opruimde en de mijne naast de zijne op de wastafel zette. De gebruikte handdoek die op de grond lag, gooide ik in de wasmand, die trouwens ook overvol zat. Misschien kon ik het hier wel een beetje opruimen, voordat mijn kamergenoot thuis kwam. Ik hield absoluut niet van een smerige plaats als dit en ik kon hier niet in leven. In de woonkamer ruimde ik het vieze bord en de zak chips op. In de zak zaten nog een paar gekreukte chipjes, dus ik besloot dat ik die zak wel weg kon gooien. Het bord zette ik bij de andere vuile vaat, die ik vervolgens af begon te wassen. Het fornuis zat ook nog vol met aangekoekte etensresten, dus die maakte ik ook schoon. Ik pakte de wasmand uit de badkamer en toen ik met de wasmand naar de keuken liep, twijfelde ik of ik dit wel moest doen. Zijn vuile was zou ook in de wasmand zitten en als ik merkte hoe hij hier leefde, zou die was ook wel smerig zijn. Snel zette ik de wasmand weer terug in de badkamer. Ergens uit de keuken haalde ik een stofzuiger tevoorschijn en ik begon met het stofzuigen van de woonkamer en de keuken. Toen ik net klaar was met de keuken en ik de stofzuiger uit had gezet, hoorde ik een deur dichtvallen, gevolgd door een diepe zucht. Ik bergde de stofzuiger terug op en liep naar de woonkamer, waar een blonde jongen al plaats had genomen op de bank. Naast hem op de bank lag een gitaar. Die gitaar vulde de rest van de bank, zodat ik er niet naast kon gaan zitten. Ik liet mijn voetstappen extra hard klinken, zodat hij me op zou merken. Toen hij opkeek, leek hij even verbaasd. "Hey! Ben je er al?" vroeg hij en hij stond op.