Foto bij The Patronus Charm

Fred kwam naast me liggen en ik legde mijn hoofd op zijn schoot. Terwijl hij door mijn haren streelde zie hij.
‘Vanessa betekent vlinder.’
Niet veel later vertrokken we naar Zweinstein.

Op Zweinstijn was het verder rustig. Ik behield de naam Noor maar in de vriendenkring was ik Vanessa als ze me zo wouden noemen. Vooral Fred vond het een mooie naam. In de SVP verliep alles perfect. Alleen deed Omber en haar leger wel raar. Alsof ze wisten dat we iets uitspookten. Meestal kwamen ze maar ik kleine groepjes af. Altijd met 10 minuten tussen lukte het wel.
"Goeie avond allemaal. Vandaag wil ik jullie iets speciaals leren. De Patronus bezwering."
Iedereen keek geschokt naar Harry. Niet veel leerling tovenaars konden dit.
"Ok allemaal. Haal de gelukkigste herinnering in jullie hoofd en zeg Expecto Patronus."
Alle leden verspreidde zich en gingen zich in een rustig hoekje zetten. Gemompel was hier en daar te horen. Harry lipe door de zaal en vroeg f en toe iets. Ik kon er al een maken. Plots herinnerde ik me mijn eerst keer:

Ik was 9 jaar. Met mijn toverstaf stond ik trillend voor Marten. Achter me stonden Lucius en Narcissa.
"Komaan Noor, je kunt het wel. Gewoon een gelukkige herinnering bovenhalen en de spreuk zeggen. De eerste keer dat ik een foto kreeg van Narcissa van mijn moeder en Narcissa zei dat ze goed voor me zal zorgen als men eigen moeder het zou hebben gedaan.
Ik zei de spreuk en een lichtgevende wolf sprong uit de toverstok. Blij keek ik op naar men vader. Inplaats van een glimlach te zien keek hij woeden en sloeg me in mijn gezicht. De wolf verdween en ik rende in de armen van Narcissa. Ze bracht me naar de keuken en gaf me een kop warme chocomelk. Buiten hoorde ik Lucius en mijn vader discussieren.
"Je kunt toch niet veranderen dat ze zo veel op jou zal lijken. Ze is anders. Dat zie je."
"HET HAD EEN SLANG MOETEN ZIJN. HET KIND IS EEN MISLUKKELING"


Een traan rolde over men wangen naar beneden. Toen ik George zag kijken veegde ik hem weg. Overal in de kamer waren al kleine lichtflitsjes te zien.
Bij Hermelien was het een Otter.
Bij de andere kwamen er ook al vormen te voorschijn.
een Zwaan die boven de boekenkast uitstak. Een honfd die door de zaal liep. Het was een grote dierentuin.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen