Het kleine appartement bovenin het appartementen complex werd bewoond door Valentina en haar goudvis. Het was het hoogste appartement en niet gewild bij de andere bewoners van het complex. Dat kwam waarschijnlijk door de grootte van het huisje wat niet erg veel was. Ook was het bijgelegen terras niet erg populair. Vele meeuwen verzamelde zich op het terras en poepte de tegels, die er ooit eens mooi uit hadden gezien, onder. Maar Valentina kon het niet zo veel schelen. Ze had er zelfs een hele slimme oplossing voor bedacht. Het was een simpel idee wat iedereen had kunnen bedenken, maar Valentina was er mee gekomen. Ze had gewoon weg een paspop op haar terras gezet die de meeste vogels wel weg hielden. Het was al lang geleden toen ze de pop neer had gezet. Meer dan 10 jaar zou het moeten zijn. Ze was er triomfantelijk mee thuis gekomen en had het zonder toestemming op haar terras gezet. De meeste mensen hadden haar belachelijk gemaakt, maar haar vrienden vonden het alleen maar grappig. Ze maakte er grapjes over en Valentina deed smakelijk mee met de grapjes. Ze had de pop zelfs kleren gegeven. Op een dag was het ter sprake gekomen dat de pop wel eens een naam moest. En zo waren ze op de naam Terry gekomen, eigenlijk was zei er zelf niet op gekomen dat had híj gedaan. Valentina kon niet zomaar aan hem denken zonder dat het pijn deed.
Het slot van het kleine appartement werd omgedraaid en de deur werd piepend open geduwd. Zuchtend en steunend kwam Valentina binnen zetten terwijl ze opgelucht haar bord tegen de muur aan had gezet. Haar fel gekleurde bikini broekje was niet meer zichtbaar door het spijker shortje dat Valentina van bij James had mee gegrist. haar bikini topje was echter nog wel zichtbaar, maar daar maakte Valentina zich geen zorgen over. Heel veel mensen liepen gewoon in hun bad kleren de stad in. Daar is niets raars aan als het buiten meer dan dertig graden is. De deur viel met een harde bons weer terug in het slot en Valentina rekte zich eens goed uit in het kleine halletje. Ze liep op haar gemakje richting het kleine bijzet tafeltje waar de post van de dag daarvoor nog steeds op haar lag te wachten. Ze had het in alle haast maar gewoon op het tafeltje gesmeten zonder er nog naar om te kijken en plots bedacht ze zich dat het een goed moment was om hem open te maken. Met de post in haar ene hand en haar huissleutels in de andere liep Valentina de kleine huis kamer binnen. Behendig mikte ze haar sleutels op de tafel die met luid gerinkel als protest precies goed terecht kwamen. Zonder er nog naar om te kijken en verdiept in de post liep Valentina naar de bank toe waar ze op neer streek en als automatisch zochten haar handen naar de afstandsbediening. Haar handen vonden deze en behendig drukte Valentina op het bovenste knopje zodat de tv aansprong. 'You grew up in hawaii, didn't you?' sprak de presentator in het gebrekkige engels dat hij beheerste. Valentina gokte dat de man uit Frankrijk kwam want zijn accent leek er verdacht veel op. Valentina nam niet eens de moeite om op te kijken en haar ogen bestuurde nog steeds aandachtig de letter op de enveloppen. 'yes, I did. It's amezing there,' sprak de andere stem en in een reflext keek Valentina op van de post die daarvoor nog zo interessant was geweest. Valentina had plots geen aandacht meer voor de brieven in haar hand terwijl haar ogen zich enkel op het beeld scherm konden richtte. Zonder dat ze het merkte ging haar mond een stukje open terwijl ze nog steeds verdwaasd naar het beeldscherm zat te kijken. De presentator ging ongestoord door met vragen en de tweede persoon gaf braaf antwoord op de vragen. 'So you go back to hawaii for a while,' zei de Presentator weer gauw om de stilte die er was gevallen op te vullen. In de stilte leek het wel alsof de tweede persoon recht door het beeldscherm Valentina aan had gekeken. Valentina wist wel dat dat niet kon en dat het gewoon een trucje was dat de tweede persoon al lang onder de knie had weten te krijgen. Dat het hem was opgedragen zo te kijken, maar toch raakte het Valentina. 'Yeahh, I just want to go back for a while, you know just for fun and see old friends and stuff,' de stem van de tweede persoon klonk erg kalm, maar voor Valentina was dit geen kalm bericht. Ze voelde hoe haar hartslag verhoogde en hoe ze langzamerhand begon te koken van woeden. 'Are there some special ladies?' De stem van de prenstator legde de nadruk op het belachelijk uitgesproken ladies. Alsof hij de tweede persoon naast zich na wou doen, want Valentina wist hoe grappig de tweede persoon Ladies uit kon spreken. Valentina zag hoe het hoofd van de tweede persoon naar beneden zakte en hoe hij een beetje verlegen op zijn wang beet. 'That seems as a yes to me,' schalde de presentator vrolijk verder. Had hij dan echt geen idee hoeveel schade dit Valentina en de tweede persoon toe bracht? 'There is just one,' zei de tweede persoon plots en hij keek weer recht de camera in. Voor vele was zijn blik weer als normaal, zelfs de vrolijke glimlach rond zijn lippen was weer te zien. Maar Valentina zag dat er daadwerkelijk iets in hem geknapt was. Ze kon niet boos op hem blijven, niet als hij zo deed.


Ik heb dus bijna geen lezers, -uhm- geen lezers aahha. Dus als je Bruno Mars liefherbbers kent, reclame maken zou lief zijn :)

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen