7: Joyce

Vragend kijk ik Tim aan. Waar heeft hij het over? 'Wat bedoel je ?' vraag ik. 'Je weet heel goed wat ik bedoel.' antwoord Tim. Hij gaat staan dus ga ik ook maar staan. 'Nee, ik weet niet wat je bedoelt.' Hij komt op me aflopen. Ik loop ook achteruit. 'Tim, wat bedoel je nou?' Dan voel ik de koude groene muur tegen mijn rug. Nog steeds geeft Tim geen antwoord. Hij staat nog maar een paar centimeter van me af. Ik raak in paniek. Mijn hart bonst. Hij zet zijn armen tegen de muur. Mijn ademhaling gaat sneller. Zijn gezicht gaat schuin. Ik heb mijn ogen wijd open gesperd. Dan gebeurt alles heel snel. Ik voel zijn lippen op mijn mond. Ze zijn warm en ruw. Hij probeert me te zoenen. Ik druk hem van me af en geef hem een klap in zijn gezicht. Die kwam hard aan. Ik hoor de echo. Onhandig prop ik mijn wiskundeboek in mijn plastic tasje. In films gaat dit altijd heel soepel. Vluchtig pak ik het tasje van de tafel en loop weg. 'Dat gaat niet zo gemakkelijk.'hoor ik. Ik ga sneller lopen. Ik hoor voetstappen achter me. Waarom is deze trap zo lang? Als ik eindelijk in de gang ben voel ik een hand op mijn schouder. Een andere hand bedekt mijn mond. Ruw draait Tim me om en laat de hand om mijn mond los. Weer komt zijn hoofd gevaarlijk dichtbij, opnieuw zoent hij mij. Met zijn vrije hand doet hij de deur op slot. Ik zit hier gevangen! Ik moet toch iets kunnen doen ?! Als een wilde sla ik om me heen. Weer raakt mijn hand hem. Hij schreeuwt het uit. 'Vieze bitch!' Die woorden heb ik nog nooit uit zijn mond horen komen. Verbaasd kijk ik hem aan. 'Je dacht dat je zomaar weg kon gaan, hé? Mij de hele week een beetje verleiden met je sexy shirts. Dan spreek je met me af en dan doe je dit!' 'Maar... Maar' zeg ik. Ik snap er helemaal niks meer van. Die shirts waren niet zo bedoeld. En ik dacht dat dit afspraakje voor wiskunde was? 'We zijn gewoon vrienden, Tim.' schreeuw ik bijna. 'Dat dacht je! Niet voor mij, schatje.' Net noemde hij mij nog een bitch en nu ben ik een schatje. Het duizelde helemaal in mijn hoofd. 'Jij gaat nu precies doen wat ik zeg, of anders loopt het niet goed met je af. Loop naar mijn kamer en ik volg je.' Nee, nee! Alsjeblieft, maak me nu wakker. Dit wil ik niet! Toch doe ik maar wat hij wil, je weet het maar nooit met die gekken. Ik loop zo langzaam mogelijk. 'Sneller!' Klinkt het achter me. Ik doe wat hij zegt en loop wat sneller. Nu is de trap opeens heel kort. Ik doe de deur open en zie de slijmerig, groene muren. Ik moet bijna kotsen. Hij drukt me hard tegen de muur. Auw! Mijn nek klapt dubbel en het tasje komt tegen mijn been. Alweer die ruwe lippen. Ik geef hem een knietje. Ik zie dat zijn gezicht vertrokken is van de pijn. Lekker puh! Ik ren van de trap af. Ik zie dat hij de sleutel nog in het slot heeft laten zitten. Jongens... Ik zucht. Draai snel de sleutel om. Shit! Verkeerde kant. Ik hoor voetstappen. Klik! Yes! Ik zie mijn fiets en spring erop. Snel weg van die gruwelijke plek...