|008|

Het begon al donker te worden toen er opeens een soort gehuil door het bos klonk. 'Wat was dat?' Zei Cath angstig. 'Ik weet niet maar laten we maar terug gaan' zei ik kalm. Om weer thuis te komen moesten we nog een eindje lopen door het bos. Opeens kwam er iets vreemd mijn neus binnen dringen. Het was een geur, maar waar van? Het rook niet echt bepaald lekker maar ook weer niet vies. ik haalde mijn schouders op en liep samen met Catherine door het bos. 'Amaya? Weet je zeker dat het deze kant op is?' vroeg ze. 'Heel zeker lieferd' en ik stopte even om haar op te tillen. Ze klemde d'r aan me vast zo bang was ze. Ze was bang dat we hier niet meer uitkwamen, bang voor het onbekende. Na een tijdje lopen zag ik al huizen staan en ik liep daar op af. We kwamen op een straat uit, dat geloof ik niet zo hele ver was van ons huis. Ookal woonde ik hier nog maar net, en ben ik nog maar een keer door deze straat gelopen, het leek net of ik het allemaal al wist. Ik kon gewoon heel makkelijk dingen onthouden.

Toen we thuis kwamen, stond pap al te wachten in de deur opening. 'En waar komen wij zo laat nog vandaan?' Zei hij streng. Ik liet Cath uit me armen zakken en pakte haar hand beet. 'Het spijt ons pap, het zal niet weer gebeuren' zei ik zacht en boog mijn hoofd naar beneden als teken van onderdanigheid. Pap was de baas in huis. Je moest hem niet kwaad maken. Even als mam, maar zei was sneller vergevingsgezind. 'We waren in het bos en we waren de tijd vergeten' zei Catherine zachtjes in de hoop geen straf te krijgen. 'Oke, hup nu naar bed! Zonder nog wat te eten of te drinken' en hij gaf ons nog een mep op ons achterhoofd. we liepen snel naar boven toe. We waren er nog goed van af gekomen, het is al eens anders geweest.

Toen was ik een keer een nacht met Selina naar een dico gegaan zonder dat Pa en ma daarvan wisten. Toen ik thuis kwam, kreeg ik direct een preek van ma hoe bezorgt ze wel niet was, dat ik altijd eerst moest bellen en wat er wel niet allemaal had kunnen gebeuren toen ik had uitgelegd dat ik naar een disco was geweest met Selina. En pa die vond het ook niet leuk want hij had een soort vliegenmepper in z'n handen en ik moest me handen op houden en sloeg daar keihard op. Dat deed echt zeer man! en ik kreeg ook nog een preek hoe onverantwoordelijk ik me wel niet gedroeg. Maar dat was vroeger, ik moest toen beloven om niet weer te laat thuis te komen. Maar die belofte is nu zo'n 2 jaar oud. Toen zag ik er uit als een 13 jarig meisje met overbezorgde en strenge ouders. Maar ik mocht opzich ook best wel veel, allen niet te laat tuis komen.