024|| Back to black
You're alive. Do something. The directive in life, the moral imperative was so uncomplicated. It could be expressed in single words, not complete sentences. It sounded like this: Look. Listen. Choose. Act.
Zaterdag 21 oktober 2006
~ Mila Adams
‘Dat wordt dan 5 euro alstublieft,’ glimlach ik vermoeid. Altijd vriendelijk blijven is me geleerd. ‛Mila, pauze,’ zegt mijn baas en wijst naar achteren. Met een glimlach loop ik weg. Even rust, daar ben ik aan toe. Vermoeid laat ik me op een van de stoelen vallen die in het personeelskamertje staat. Ik ben de enige die er zit op het moment, de rest staat in de winkel of staat achter brood bij te maken. Ik pak de broodjes uit mijn tas die ik meegenomen heb en leg ze op tafel. Eerst maar even lekker eten. Ik wil niet wachten tot ik straks neer val van de honger.
‛Mila, kan je vandaag tot 5 uur werken? Dan kan Zoë eerder naar huis. Haar broertje is ziek geworden en ze moet erop passen. Haar beide ouders werken vandaag.’ Met een zucht knik ik. Het is niet dat ik Zoë niet mag, maar vriendinnen zijn we nooit geworden. Het enige wat we doen is elkaar werk zo af en toe overnemen. Ik iets vaker dat van haar dan andersom. Maar ach, je kan niet met iedereen opschieten.
Ik weet, het is eigenlijk te lang geleden sinds ik voor het laatste gepost heb
- 5 dagen-
En dat dit stukje kort is, maar ik zal morgen proberen nog iets te posten.
En ik heb vandaag zulke leuke schoenen gekocht! Klik!
- 5 dagen-
En dat dit stukje kort is, maar ik zal morgen proberen nog iets te posten.
En ik heb vandaag zulke leuke schoenen gekocht! Klik!
Reageer (5)
Snel verder!!
1 decennium geledenleuke schoenen
1 decennium geledensnel verderxD
Leuke skoenss! Snel verder
1 decennium geledensnel verder!!!!!!!!!!!!
1 decennium geledenleuke schoenen!!!!
Leuk deeltje!
1 decennium geledenSnel verder!
P.S.: Leuke schoenen btw!
x