Fifty - Five~special<3

ik reed langs een onbekende weg.
als ik geluk had kwam ik iemand tegen.
ik reed snel een bekende weg op.
zelf wist ik ook niet waar ik was.
waarom moest Sky dan ook altijd zo ver weg zijn?
ik wist eerst niet eens wat ik fout had gedaan.
gelukkig had Sky alles op geschreven en snapte ik het nu wel.
niet helemaal maar een groot deel wel.
ik had sommige dingen niet eens gedaan.
niet dat ik me het kon herinneren.
misschien had ik het gedaan maar was ik het vergeten.
ik stopte bij een drukke straat en keek in één van de boeken die Sky me had gegeven toen ik klein was.
"nee dat doe ik niet!" riep ik voor de zoveelste keer.
"maar.." begon Louis.
"vergeet het!" riep ik.
Louis hield zijn hand voor mijn mond.
"wil je dan niet van dat stomme gif af?" zei hij snel en liet me weer los.
zonder het gif?!
dan kon ik misschien Niall's gedachten eindelijk weer lezen.
"wie is er voor?" vroeg ik.
iedereen stak één voor één zijn hand op.
behalve Jack.
"ik heb een beter idee." zei hij en liep naar me toe met een groot dik boek.
hij stond recht voor me en sloeg me met het boek.
ik gooide de auto deur dicht.
als het hier de plek niet was werd ik gek.
ik liep naar de oude begraven plaats en keek rond.
het moest hier ergens zijn.
"Johnson." las ik op.
moeder van Sky en ....
Sky hield dus iets achter voor me achter.
ik keek naar het andere graf en zag:
Sky, vriendin, dochter, zus. het leven is te kort...
naast de moeder van Sky lag de vader.
maar nergens lag een broer of zus.
"je zoekt zeker de broer of zus." vroeg iemand.
ik opende me ogen.
bijna alles deed pijn vooral mijn hoofd.
ik keek naast me en zag Niall op de bank zitten.
Louis lag naast Harry die sliep.
"...daarvoor hoefde je dat toch niet te doen?!" riep Zayn.
"jij beslist nergens over!" riep Jack.
ik voelde iets over mijn voorhoofd stromen.
Niall kwam naast me zitten en veegde het bloed van mijn gezicht.
"Niall wat is er gebeurd?" vroeg ik.
"Jack sloeg je met een boek en heeft hij iets geflikt." zei hij boos.
"je bent best wel schattig als je boos bent." zei ik.
Niall moest lachen.
"misschien heeft Jack je iets te hard geraakt." zei hij.
"ik denk het niet, ik kan je gedachten nog steeds niet lezen."
ik duwde Niall's hand weg bij mijn hoofd.
Niall keek naar Louis en Harry.
"ik dacht dat je eerder voor Lou en Hazza zou gaan." zei hij.
"nee, ik hou meer van jongens die zeggen wat ze denken." zei ik.
Niall deed de laatste tijd heel aardig tegen me.
daar kon ik wel mee leven.
"dus u heeft ze gekend?" vroeg ik aan de oude man.
"ja, ik was hun buurman." zei hij.
we gingen op een bankje tegenover het graf zitten.
"weet u hoe ze zijn omgekomen?"
"vreselijk drama. de ouders zijn gestorven aan een verschrikkelijk virus en daarvoor hun dochter en de zoon bij een afgebrand huis. de ouders waren er kapot van." zei hij.
dus Sky had een broer.
"dat is echt vreselijk. maar waarom is er geen graf van de broer?"
"dat weet niemand ze wisten ook niet hoe hij heten." zei hij en zocht iets in zijn zak.
hij gaf me een hele oude foto.
ik keek op de foto en zag Sky staan met haar moeder en haar vader.
"ze wisten dat ze een zoon hadden maar hij is nooit buiten gezien." zei hij.
"Maron! kom nou." riep een oude vrouw.
ik bedankte de man en liep terug naar de auto.
de man vroeg niet eens waarom ik er naar zocht.
ik stapte in en reed weer verder.
"Niall is ze al wakker?" vroeg Aaron.
ik deed mijn ogen dicht.
"nee, maar ze zeggen dat als je buiten bewustzijn bent dat ze je kunnen verstaan." loog Niall.
"dat doet ze toch wel ze kan je gedachte lezen." riep Jack en ging naast Niall staan.
Niall tilde me op.
"wat ga je doen met haar?" vroeg Louis die blijkbaar ineens opletten.
"ik leg haar boven. hoe zou jij het vinden om hier op de grond te moeten liggen?" zei Niall en liep naar boven.
Niall legde me op het bed waar hij had geslapen.
"je kon ook gewoon zeggen dat ik wakker was."
hij liep naar de deur en deed hem voorzichtig dicht.
"dacht het dus niet." zei hij.
Niall ging naast me zitten.
"beloof me één ding." zei hij.
"als jij me ook één ding belooft." zei ik.
"dat je niet meer weg gaat."
"en jij moet beloven dat je Liam niet laat weten waar ik ben."
Niall knikte en legde het kussen goed achter me.
"je bent veel te aardig." zei ik en ging met mijn handen over zijn gezicht.
"wil je weten wat ik nu denk?" zei hij.
"als het over eten gaat." zei ik.
Niall draaide zich naar me toe.
"als je vampier bent kan je dan ook normaale dingen eten?"
"ja, maar het geeft je geen voldoening."
Niall pakte zijn telefoon en zocht iets op.
"heb je ooit donets gegeten?" vroeg Niall.
"ik kan de jam eruit halen."
"dat probeer ik al heel lang." zei Niall lachend.
"misschien moet ik het je een keer laten zien."
ik kreeg een sms van Niall dat Sky in het pakhuis was.
fijn dat hij me het even liet weten.
ik smste terug dat hij haar daar moest houden.
zo snel als ik mocht reed ik naar het pakhuis.
ik moest gewoon weten wie die broer was.
en wat er was gebeurd.
van al die stoplichten werd ik ook nerveus.
mijn hart ging tekeer.
als ik niet uitkeek stopte hij nog.
ik zette de auto weg en liep naar het pakhuis.
zonder iets te zeggen tegen de andere liep ik naar boven en gooide de deur open.
Niall en Sky stopte met praten toen ik binnen was.
ik en Niall waren stil toen de deur werd open gegooid.
ik zag Liam met zijn telefoon in zijn hand.
op de telefoon stond het bericht van Niall open en ik keek meteen naar de tijd.
23:47 precies dezelfde tijd als op de tv.
het voelde alsof er iets veranderde.
"je ogen zijn fel rood!" zei Niall.
"het lijkt wel of ze steeds feller worden." zei Niall.
ik stond op en liep naar de deur.
Liam hield me tegen.
"Sky.." begon hij.
ik pakte zijn arm en gooide hem tegen de muur.
Niall liep naar Liam toe.
hij keek naar me.
alsof ik de gene was die het fout had gedaan.
ik liep naar beneden en zocht mijn telefoon.
Louis en Harry keken me verbaast aan.
toen ik mijn telefoon had gevonden voelde ik een hand op mijn schouder.
"Sky, laat het me uitleggen." zei Niall.
"laat mij het maar uitleggen. ik dacht dat ik eindelijk iemand kon vertrouwen na al die jaren. eindelijk iemand die me begreep. maar het ik precies hetzelfde als toen. jij brak jou belofte ik breek nu de mijne. je bent net als al die andere!" riep ik en schudde de hand van mijn schouder.
Niall wilde iets zeggen.
ik sloot mijn ogen en voelde iets over me heen gaan.
wat het was maakte me niet uit maar het maakte een hoop schade.
toen het gevoel weg was liep ik naar buiten.
[bleu]ik stond op en rende naar beneden.
de andere stonden op.
"wat was dat?!" zei Louis.
ik zag Sky naar buiten lopen.
"Zayn!" ik wees naar Sky.
gelukkig snapte Zayn het meteen en rende achter haar aan.
"Niall wat heb je gedaan?!" zei Louis en schudde Niall door elkaar.
"Louis doe rustig met hem!" riep Harry.
ik duwde Niall en Louis weg van elkaar.
"wat is er toch met jullie?!" riep Aaron.
Niall twijfelde even maar vertelde toch wat er was gebeurt toen ik weg was.
het was doods stil.
"ik voel me gebroken." zei Niall ineens.
"dat heet schuldgevoel." zei ik.
ik wist zelf wel hoe dat voelde...[/bleu]