05 # Dream Spot

Na wat aandringen laat Damon me verder met rust. Ik loop met mijn koffertje en tas naar een klein plekje tussen de bomen.
'Perfect', zucht ik.
Ik span een draad tussen twee bomen en gooi er een groot vrolijk gekleurd laken overheen. Ik leg de uiteinde van het laken onder stenen, zodat er een tent ontstaat. In de tent leg ik nog een kleedje met daarop mijn slaapzak. Ik leg ook mijn kussentje neer en kruip in mijn tent. Ik sjor wat aan het laken, maar uiteindelijk valt die dicht, zodat ik omringd ben door felle kleuren.
Ik vouw mijn handen en laat mijn hoofd erop rusten. De reis schiet nogmaals door mijn hoofd. Wat voornamelijk Tyler en Damon zijn. Toch was er iets mysterieus aan dit stadje. Iets wat ervoor zorgde dat al mijn zintuigen gespannen waren.
Als ik wat geritsel hoor, voel ik weer hetzelfde alerte gevoel van vanmiddag door mijn aderen schieten. Ik open de tent en laat mijn zaklamp door de beginnende duisternis schijnen. Mijn ogen vernauwen zich, zodat de silhoutte wat scherpder worden. Als ik zacht gesuis voel, draai ik me snel om. Zoals ik eigenlijk al wel had verwacht, zie ik niets. Als het stil blijft, laat ik mijn blik afdwalen naar de lucht. Het is helder en alle sterren zijn zichtbaar. In het midden van de hemel, door de bomen heen, zie ik een schitterende maan. Hij is bijna vol. Een paar dagen en dan zit ik boven in een boom naar de maan te staren. Er is niets mooiers...
Mijn mondhoeken krullen lichtjes omhoog als ik de kleine en grote beer herken. Het geritsel om mij heen is inmiddels opgehouden, zodat ik weer met een gerust gevoel in de tent ga liggen. Zodra ik lig voel ik al snel hoe mijn ogen langzaam dichtvallen. Het was een vermoeiende dag en iets zeg me dat dat de komende tijd nog wel hetzelfde zal gaan zijn...

Met een uitgerust gevoel loop ik het hetzelfde cafeetje van gisteren in. De heerlijke geur van warme broodjes en verse koffie komt mijn neusgaten binnen. Ik besluit in hetzelfde hoekje als gisteren te gaan zitten en wacht tot een blonde serveerder naar mij toekomt. Ik bestel een warme croissant en een cappucino.
Met een gelukzalige zucht sluit ik mijn handen om het warme kopje. Ik kijk naar buiten en voel hoe mijn hart een slag overslaat. Tyler komt net de hoek omlopen, maar jammer genoeg is hij niet alleen. Het blonde meisje van de foto loopt naast hem. Ik frons mijn wenkbrauwen en voel hoe mijn humeur een beetje wegzakt. Ik besluit er verder geen aandacht aan te schenken en pak mijn boekje erbij.
"Mystic Falls" schrijf ik in grote hoofdletters bovenaan de eerste bladzijde. Op deze eerste pagina beschrijf ik de plek en de mensen die ik tot nu toe heb ontmoet.
"Damon: Ravenzwart haar, helder blauwe ogen, charmant, flauwe humor, goed in bed.
Tyler: donker bruine ogen, bruin haar, gespierd, zorgzaam, behulpzaam."
Ik wil net verder schrijven als er een jongen naast me verschijnt.
'Zozo, ben je een onderzoek begonnen?'