'O8

Het meisje achter de bar kent mijn naam, mijn gezicht, mijn karakter en mijn lief. "Waar is Beppe?" vraagt ze verwonderd terwijl ze de bolletjes voor Zayn schept. Ik slik. "Thuis, maar zeg hem niet dat ik hier was met Zayn."
Ze schudt haar hoofd. "Bedrieg je hem?" Haar vraag is hard en ik weet dat zij er niet mee om zou kunnen als het waar is. "Hoe zou ik je broer kunnen bedriegen?" antwoord ik stug. Ik kijk naar het plafond en dan naar Zayn die buiten staat te wachten.
"Ik ken hem amper, maar ik was hem iets verschuldigd. We gaan meteen naar de stad om iets voor Beppe te kopen." ratel ik er meteen achter. Ze knikt en geeft me de twee potjes. Éentje met citroen en banaan, die was van mij. Zayn ging voor Chocolade, het past zo heerlijk bij hem.
Ik overhandig haar het geld en vertel haar dat ik haar dit weekend nog wel zou zien en dan verlaat ik het winkeltje. Hij steekt zijn hand uit, waar ik meteen zijn potje indruk. "Goed, nu gaan we naar de stad, toch?" vraagt Zayn. Zijn stem klinkt zo opgelucht, mooi en vrolijk en vooral tegenover de mijne. Ik klink vandaag erg stug en serieus, alsof ik een zakenmens ben. Een zakenmens met maar één zaak, Beppe.
"Vertel me over Beppe." stelt hij voor als we over de laan richting de binnenstad lopen. Een wrange glimlach plaatst zich om mijn lippen als ik aan hem denk en hoe ik nu tegen hem lieg.
"Hij's prachtig. Italiaans, schattig, lief en de romantische kant van de relatie. Hij regelt picknicks en wandelingen in het bos samen met Néo. Néo is mijn hond, die ik ook van hem kreeg. Samen zijn we een kleine familie, tenminste.. zo voelt het." ik glimlach nu oprecht naar de lucht. "We zijn al anderhalf jaar samen, ik zou het niet anders willen. Niet meer." Ik schep het al smeltende ijs in mijn mond en mijn gedachten gaan naar pistache ijs met chocoladesaus en nootjes, zijn eerste keus.
"Jullie klinken alsof God jullie schiep voor elkaar." grijnst hij, met een eeuwige twinkeling in zijn ogen.
Dat was misschien ook zo, maar waarom stuurde god mij dan ook nog een ander, zuiders-uitziende engel. Om me te verwarren, goed van slecht te onderscheiden?
"Super bedankt." grijns ik. Ik haal mijn ipod touch boven en toon hem de foto van dit weekend met zen drietjes in het gras en ik voel een krop in mijn keel. Een krop die mijn geluk tegen houdt en in mijn maag laat zinderen. "Wauw.." mompelt hij, starend naar de foto. "Jullie zijn écht mooi samen."
We lopen nu samen de winkelstraat in. "Wat zou hij willen denk je?" vraag ik Zayn, hopelijk heeft hij wel een goed idee. "Misschien kun je hem een ketting kopen?" hij wijst op de ketting van in de foto, die hem zo prachtig stond. Een cadeau van zijn moeder herinner ik met het vorige kerstfeest. "Misschien.." mompel ik wanneer we een kleding winkel in gaan en ik mijn handen laat glijden over de lederen riemen bij de in kom.
"Een armband lijkt me ook wel leuk." probeer ik, in gedachte zie ik een lederen gevlochten armband met hier en daar een parel er tussen gevlochten, nu heb ik tenminste al een idee.