1: Joyce
Eindelijk is de les Nederlands is afgelopen, alleen nog wiskunde voor we vrij zijn. Niet mijn beste vak, maar ik sta er voldoende voor. Samen lopen we door school. Ik voel de warmte van haar lichaam naast me. We dragen shirts met korte mouwen. Daardoor raken onze armen elkaar soms. We kletsen de hele tijd. 'Thomas lachte naar mij! Het was niet een verlegen lachje, maar echt een big smile!' hoor ik. 'Echt?!' probeer ik opgewekt te zeggen. Zelf ben ik er niet met mijn gedachten bij. Ik voel me jaloers. Straks verlies ik haar nog. 'Ja! Ik hoop echt dat het iets wordt!' Voordat ik het weet zijn we al bij het lokaal. Maaike en ik splitsen op. Ik zit naast Samantha, Maaike naast Jasmijn. De leraar begint met de les en ik droom weg.
Opeens valt er een briefje op mijn tafel. Ik kijk om me heen en zie Maaike lachen. Snel vouw ik het briefje open waarop staat geschreven:
heej,
ga je vanmiddag mee met Thomas en mij een ijsje halen?
xxx
Waarom moet Thomas nou weer mee? Dat is wel de laatste persoon die ik mee wil hebben als we een ijsje gaan halen. Waarschijnlijk krijgen ze daar iets met elkaar en blijf ik weer achter. Ik zucht. Op de achterkant van het briefje schrijf ik:
Jaaa! Klinkt leuk! Maarre, waarom moet Thomas mee? Lijkt me leuker als we met zijn 2en gaan... Maar, ik wil wel mee hoor!
xxx
Ik ben niet de beste in mikken dus beland het briefje naast de tafel. Ook ben ik niet zo oplettend... De leraar stapt op mij af en vraagt: 'Wat leuk dat je mijn les zo waardeert. Waarschijnlijk weet je nu ook wel het antwoord op deze vraag?' Verschrikt kijk ik naar het bord en zie dat iedereen mij aanstaart. 'Vier?' antwoord ik. 'Nee, het antwoord was: Ja, dit is mogelijk.' Ik hoor iedereen lachen en ik word langzaam rood. Dat kan alleen mij overkomen, denk ik. Opeens valt er een nieuw briefje op mijn tafel. Als ik het open vouw lees ik:
hey,
balen voor je
kan iedereen overkomen!
xxx Tim
Ik glimlach. Leuk dat hij me zo steunt. Met een slordig handschrift schrijf ik:
heee,
bedankt! ik snap helemaal niks van deze les, jij wel?
xxx Joyce
Nu komt het briefje wel goed terecht. Tim lacht naar me en ik kijk snel weer naar het bord. Ongeduldig wacht ik op Tim's briefje. Na een paar minuten komt het briefje eindelijk aanvliegen. Snel maak ik het open:
heej,
ik wil je wel helpen?
morgenavond 8 uur bij mij thuis?
xxx
Ik schrijf dat ik morgen wel kan en gooi het briefje terug.
Hopelijk is deze les snel afgelopen...
Reageer (2)
toevallig
1 decennium geledenleuk
1 decennium geledenmijn bff het ook joyce