25

Tom pov.

Als wij klaar zijn zijn Malfidus en June nog maar op de helft. Ondertussen is Vilder alweer terg om zicht te houden. Opgelucht zucht ik en gooi de bezem naar Vilder 'Later' mompelen we allemaal, ik en Harry werpen nog een vuile blik naar Malfidus die met zijn verwaande kop maar staat te staren. Dat jong verdient klappen.

Ik plof op me bed en pak me gitaar en begin wat te spelen, gewoon wat er in me opkomt, bill zit wat op een klad te krassen. Ik voel dat ik nou wel een lekkere beat heb en zie dat Georg ook zijn bassgitaar pakt en pakt de beat ook op, Gustav pakt zijn stokjes en trommelt zo'n beetje op alles. Zo ook op Bills hoofd wat hem een boze blik levert dan hoort hij de beat en begint te lachen. 'O yeah! deze past precies bij het lied dat ik bijna afheb! Love is dead' Hij grijnst trots en ik heb ook een gevoel alsof me dag niet meer slechter kan!
'Let's go, we gaan naar de kamer van de hoge nood' Roept Gustav dan. Ik en Georg lopen nogal lomp met onze gitaren en horen een klap! we draaien ons om en zien dat er een vaas is omgevallen, een schilderij kijkt ons boos en roept 'Professor Sneep!' 'Shit!' zegt Bill, gauw zetten we het op het rennen als we voetstappen horen. 'Kaulitz! Listing en Schäfer als ik jullie was zou ik maar niet doorrennen' het echoot omdat het er helemaal leeg is, voorzichtig draaien we ons om en zien geen professor Sneep maar professor Anderling die ons streng aankijkt.