Ow wacht je had ook nog Naruto, hij was raar, maar aardig.Had iedereen op deze school hetzelfde meegemaakt?

De volgende dag ga ik gewoon naar school toe al is het met een rot gevoel. Misschien had ik toch naar mijn ouders moeten luisteren. Maar ja, nu heb ik wel een aantal vrienden, en een Sensei die er zelfs voor me is na schooltijd. In de grote pauze ga ik naar buiten en gebruik een nieuwe zegel*. 'Cloud safe.' Zeg ik op normale toon en zit dan een paar meter boven de grond. Op mijn gemak eet ik mijn brood op en merk hoe sommige naar me kijken. Dan zie ik Hidan lopen en bedenk me dat ik nog steeds moet vragen wat er met hem is. Zachtjes lach ik als hij ook een verbaasde blik op me werpt en loopt dan op me af. Als hij onder me staat kijkt hij me vragend aan. Ik giechel en vraag hem of hij erbij wilt zitten. Hij begint te lachen en verklaart me voor gek. 'Als ik ga zitten val ik weer omlaag daaag.' Grijnst hij naar mij op. Ik schud mijn hoofd en steek mijn hand uit. 'Nee hoor, en ik wilde je wat vragen.' Glimlach ik naar hem. Twijfelend kijkt hij naar mijn hand maar neemt hem toch aan als bijna iedereen binnen blijkt te zijn.

Zegel, letterlijke vertaling van seal

Reageer (1)

  • animevampire

    waarom leest niemand deze geweldige story? ik vind hem altans erg leuk!(K)

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen