(6) vips..

'Niet onbeschoft bedoeld of zo, maar jullie zijn toch geen Duitsers he?' Vroeg Bill plots, nieuwsgierig. 'Nope, we zijn op...doorreis, op weg naar..' 'MaagdeBurg!' vulde Sarah enthousiast aan. Ik vond dat ik niet aan de grote klok moet hangen dat ik mijn biologische ouders zocht. 'Wij wonen in Maagdeburg!' riep Bill enthousiast. Sarah keek me aan met zo'n blik van Wat-had-ik-je-gezegd? Ik glimlachte, ze begon erdoorheen te komen. 'Ik denk niet dat de rest er een probleem van maakt als jullie meereizen naar daar.' zei Georg terwijl hij tussen mij en Sarah kwam zitten op de leuning van de zetel. 'De rest?' vroeg ik verbaast. 'Jij zou er dus wel een probleem mee hebben?' vroeg ik georg. Hij keek op. 'Nee, waarom denk je dat?' vroeg hij. 'Als de ander 3 "de rest" zijn, heb jij een andere mening.' zei ik snel. 'Nope, ik bedoelde; ik ben akkoord, want ik stel het voor en de rest kan maar zien dat ze het goed vinden.' zei hij eenvoudig. Ik glimlachte. 'Leuk!' Riep Bill uit. 'Cool.' Tom mompelde het, ik zag hem kijken naar Sarah, en ik had het gevoel dat ik hem even moest wakker schudden uit een dagdroom. Ik wist niet waar ik het haalde.
'Geen problemen mee, hier' mompelde Gustav vanaf mijn andere kant.
'Hé, je zit tussen 2 jongens!Dan mag je een wens doen!' riep Johannes plots uit. Ik rolde met mijn ogen, wat was hij toch "volwassen". Maar de rest van de jongens keken me even afwachtend aan. 'Wat?' vroeg ik. 'Doe een wens.' zei Sarah opdringerig. Ik zuchtte, sloot mijn ogen en deed mijn wens. Ik wens dat ik mijn echt, biologische ouders vind. dat zou het wel moeten doen. Georg leunde tegen me aan. 'Wat heb je gewenst?' vroeg hij nieuwsgierig. 'NIet zeggen, dat moet geheim blijven.' zei Jojo snel. 'ja, anders komt je wens niet uit.' vulde Bill hem aan. 'Juist ja, jammer voor jouw, Georg.' mompelde ik glimlachend. Georg lachte en gaf me een zachte por. 'Tijd om jullie om te kleden,' kwam een vrouw zeggen, waarna ze meteen weer verdween. 'Tot straks.' zeiden de jongens in koor toen ze zich gingen omkleden. ZOdra ze de kamer uit waren, zonk Sarah met een gelukzalige glimlach in de zetel neer.