2. Britt

We lopen uren over het strand. Met oortjes in naar muziek luisteren, even helemaal nergens aan denken. Heerlijk. Na een tijdje rusten we weer even uit. Emily ploft neer in het zand, ik pak een schelp en teken een hartje in het zand.Ik hoop dat we deze vakantie nog leuke jongens ontmoeten. Op onze school en in ons dorp zijn jammergenoeg weinig leuke jongens te vinden. Na wat dingen in het zand te hebben getekend plof ook ik in het zand neer.'We zijn nog geen camping tegengekomen he?' zeg ik. 'Inderdaad, zullen we nog een stukje doorlopen? Als we geen camping vinden voor het donker wordt dan slapen we op het strand.' antwoordt Emily. 'Goed idee, maar ik wil eerst even wat eten, van zo'n lange wandeling krijg je honger!' Emily haalt 2 krentebollen uit haar tas en we eten er allebei een op. Hmm, wat zijn krentebollen toch lekker.
Nadat we weer wat uitgerust zijn lopen we verder. We hebben onze oortjes uitgedaan en beginnen te kletsen. We hebben het over van alles en nog wat, Emily is echt iemand waar ik goed mee kan praten.
In de verte zie ik iets. 'Hee Em, kijk daar! Het lijkt wel op een reclamebord van een camping!' 'Ja inderdaad!' We lopen er snel heen. 'Camping Payne' staat er op het bord. Ook staat er een pijl op. We lopen in de richting die de pijl aangeeft. Als we over de duin zijn gelopen zie ik een klein gebouwtje waar 'reception' op staat. Het ziet er naar uit dat we eindelijk echt een camping hebben bereikt! Als ik langs het gebouw kijk zie ik een heel groot veld met allemaal tentjes. En ik zie wat jongens tafeltennisen. Het ziet er heel gezellig uit! Emily en ik lopen het gebouwtje in. We zien een jongen van onze leeftijd achter de balie staan. 'Wow wat is hij knap!' zeg ik tegen Emily, hij kan ons toch niet verstaan. "Inderdaad! Door hem wil ik wel geholpen worden hihi! Nu maar hopen dat ons Engels niet heel erg gaat falen..." "Hoi, kan ik jullie helpen?" Zijn blik zegt dat hij begrepen heeft wat ik zet zei. Ik word rood van schaamte. 'Ja, eeh, wij zoeken hier een campingplaats om te overnachten.' zegt Emily. 'Nou wij hebben genoeg campingplaatsen, dus dat komt goed!' antwoordt de knappe jongen. Ik lees op zijn naam kaartje dat hij Liam heet. Wat een leuke naam! 'Ik loop wel even met jullie mee, dan laat ik zien waar jullie je tent op mogen zetten!' Liam gaat voorop en Emily en ik volgen. Emily kijkt me veel betekend aan en ik begin zachtjes te lachen. Liam blijft staan. Hij kijkt ons aan. 'Is dit een goede plek?' vraagt hij. Ik kijk Emily aan. Ze knikt. 'Ja hoor!' zeg ik. Liam lacht. 'Ik ben trouwens Emily. En dit is Britt.' zegt Emily.'Leuk jullie te ontmoeten! Ik zie jullie straks nog wel denk ik.' Hij loopt weer terug naar de receptie. We doen onze rugzak af en besluiten eerst onze tent op te zetten. We halen het doek en de stokken eruit. Ik kijk er moeilijk naar. 'Hoe moet dit?' zeg ik lachend. 'Geen idee, zit er geen gebruiksaanwijzing bij?' antwoordt Emily. We zoeken naar een gebruiksaanwijzing, maar vinden niets. 'Zo moeilijk kan het toch niet zijn?' zeg ik optimistisch. Blijkbaar wel dus. Na ongeveer 20 minuten proberen zijn we nog helemaal niets opgeschoten en zitten we in een hoopje tent. 'Hulp nodig?' zegt een stem achter ons.