092

Sharon POV
Zayn doet de hele ochtend al verdacht, maar ik kan er niet achter komen waarom. Hij laat niks los en ook de andere jongens zeggen niks. ‘’Hey babe, ga je mee,’’ vraagt Zayn. Ik knik, fatsoeneer mijn haar, trek mijn pumps aan en loop naar buiten toe waar Zayn al op me staat te wachten. Hij pakt mijn hand en onze vingers verstrengelen. ‘’Waar gaan we heen,’’ vraag ik ondanks dat ik toch wel weet dat hij niks zal zeggen. ‘’Dat zie je vanzelf wel,’’ zegt Zayn. Ik zucht wat een grinnik van zijn kant oplevert. Ineens laat Zayn mij stoppen en ik kijk om me heen. Het enige wat ik zie is wat winkeltjes en een bakkerij. Vragend kijk ik hem aan totdat ik zie wat hij vastheeft. ‘’Nee Zayn,’’ zeg ik. ‘’Oh jawel,’’ grinnikt Zayn. Hij draait me om en bind me een blinddoek voor. ‘’Nu zie ik toch niks,’’ mompel ik. ‘’Dat is de bedoeling babe. Vertrouw me maar.’’ Ik zucht en steek mijn arm door de zijne. Rustig lopen we verder en ik heb echt geen idee waar ze zijn. Plotseling stoppen we en Zayn’s handen glijden achter mijn hoofd om de blinddoek af te doen. Mijn ogen moeten even aan het felle zonlicht wennen, maar dan valt mijn mond open. We staan voor een meertje waarin de zon weerkaatst. Vlak voor het meertje ligt een groot picknickkleed en staat een grote mand. Ook zie ik een fles wijn. Ik draai me om en vlieg Zayn om de hals. Ik druk mijn lippen op de zijne en hij trekt me mee naar het kleed. We gaan zitten en hij schenkt de twee glazen vol. We proosten op onze relatie en ik neem een slok. Daarna opent hij de mand en nieuwsgierig kijk ik erin. Er ligt van alles in, van aardbeien tot croissantjes. Ik pak snel een aardbei wat me een tik op mijn handen van Zayn oplevert. Ik grinnik en stop de aardbei snel in mijn mond. Genietend ga ik liggen, de zon in mijn gezicht. Af en toe voert Zayn me een aardbei.
Als al het eten op is, komt Zayn naast me liggen. Onze vingers verstrengelen en we zwijgen. ‘’Dit is perfect,’’ verbreek ik de stilte. Zayn zegt niks, maar draait zich zo dat hij naar mij kijkt. ‘’Just like you,’’ fluistert hij in mijn oor. Ik voel mijn wangen rood kleuren en Zayn grinnikt. Ik draai mijn hoofd naar het zijne en druk mijn lippen op die van hem. Zijn zachte lippen smaken naar aardbei. Ik laat mijn handen afglijden naar zijn heupen en de kus wordt steeds liefdevoller. Opeens trekt Zayn zijn gezicht weg. Ik kijk hem vragend aan totdat ik zie wat er gebeurd. Een puppy staat kwispelend op Zayn zijn borst en likt zijn gezicht. Zayn probeert de hond tevergeefs weg te drukken en de tranen van het lachen lopen over mijn wangen. Er komt een vrouw op hakken aangerend en haar wangen worden rood als ze het tafereel aantreft. ‘’Het spijt me zo, sorry,’’ zegt ze meteen en ze pakt haar hond vast. ‘’Het is al goed,’’ zegt Zayn. Ik kan niks uitbrengen omdat ik elke keer in de lach schiet. Ik laat mezelf achterovervallen en leg mijn hand op mijn buik die pijn doet van het harde lachen. De vrouw loopt weer weg en Zayn kijkt me aan. ‘’Vind jij dat grappig?’’ Ik knik terwijl de tranen nog steeds over mijn wangen lopen. Hij plaats zijn knieën naast mijn heupen en hangt boven mij. Ineens begint hij mij te kietelen en ik begin spastische bewegingen te maken. ‘’Za, Zayn please,’’ hik ik van het lachen. Zayn kijkt me aan en houdt dan op met kietelen. Hij drukt zijn lippen kort op de mijne en gaat naast mij zitten.
‘’Kijk de zon gaat onder,’’ zegt Zayn tegen me. Ik ga rechtop zitten en kijk naar waar hij heen wijst. ‘’Wauw,’’ fluister ik onder de indruk. Ik kruip tussen Zayn’s benen en laat mijn hoofd tegen hem aanvallen. Hij slaat zijn armen om me heen en zo kijken we naar de zon die ondergaat. Plotseling gaat Zayn’s telefoon en hij pakt op. ‘’Okay, we komen er nu aan.’’ Ik kijk hem vragend aan. ‘’Louis krijgt Nathan niet stil,’’ zegt Zayn. Ik grinnik en sta op. Ik rek mezelf uit en pak samen met Zayn alles in. Hand in hand lopen we weer terug.