(4) Duitsland..

'Ik snap het niet, al die gegevens in de hoofdstad en ze hebben niet eens een degelijk alarmsysteem.' mompelde Johannes. We waren bijna bij de Duitse Grens, we reden nu al uren.Het was vervelend, maar we wilden niet stoppen voor we de grens over waren, als extra... voorzorgsmaatregel. Jojo vertelde over hoe hun "inbraak" gegaan was, hij bleef maar zoeken naar details en bleef babbelen om zeker te zijn dat hij niet in slaap zou vallen, of dat ik het op zijn minst zou merken dat hij te moe werd. Sarah sliep vredig op de achterbank. 'misschien ging het te gemakkelijk.' mompelde ik bezorgd. 'Misschien ben jij overbezorgd,' zei Sarah van achter me terwijl ze traag recht ging zitten. Blijkbaar sliep ze toch niet zo vredig op de achterbank. Ze hadden niets aangeraakt, zeker niet zonder handschoenen. Ze waren van "nature" in het zwart gekleed, bivakmutsen... Sarah had een punt, ik was misschien een beetje overbezorgd. Een 50 tal kilometers van Brussel verwijderd had Sarah de kleren gedumpt in een publieke vuilnisbak, alles behalve de handschoenen van Jojo. Hij vond ze te leuk om weg te gooien. Typisch iets voor hem.
Eenmaal de grens over, reden we verder tot de tweede stopplaats om daar even te slapen, het wis nu al 4 uur 's morgens. Het was veel veiliger, maar we hadden slaap nodig. Jojo hing achter het stuur om te slapen, ik van achter bij Sarah. We lagen dicht tegen elkaar. 'We gaan echt geen 2 maand nodig hebben om daar te raken.' zei ze glimlachend. Ik glimlachte ook, als alles in het voordeel bleef, dan zou het echt niet lang meer duren. goed, maar ergens maakte het me ook zenuwachtig. Hoe zou ik me moeten gedragen? Wat zou ik moeten zeggen?
Ik werd even wakker toen het licht begon te worden, en legde zachtjes een soort handdoekachtig iets op Jojo's ogen zodat hij niet zou wakker worden. Hij had zijn rust verdient, en we hadden hem nog nodig om te rijden. ik merkte Sarah glimlachen, ze was op de laptop bezig, zij had een beetje geslapen toen we reden, dus was ze minder moe dan wij.