Foto bij 1

Emily komt thuis van school, ze gooit haar boekentas op de grond, hard, heel hard. Ze is zo boos dat ze wel kan huilen...

Als ze thuiskomt van school zijn haar ouders er nog niet, nee die zijn altijd tot 19:00 u gaan werken, ze heeft er nooit wat aan.
Ze hebben het altijd te druk voor haar, nooit krijgt ze eens een knuffel van haar moeder, noch van haar vader.
Het is maar goed dat ze er niet zijn want zodra Emily naar de tuin rent begint ze te huilen, heel hard. Tranen stromen over haar wangen.
Voor haar staat haar hond Pinky, een bruine labrador. Ze kwispelt met haar staartje. Emily laat haar op de grond zakken en gaat naast Pinky zitten. "Ik kan het niet meer aan Pinky." fluistert ze zacht in Pinky's oor.
Pinky begint Emily likjes te geven op haar hand. Emily glimlacht. " jij bent vast de enige die nog om mij geeft, hé?" Pinky kijkt haar met pinkende oogjes aan. "Het was vreselijk op school." begint Emily. "De populaire groep met de leiders Stacy en Hannah gooiden voor de zoveelste keer weer een pennenzak naar m'n hoofd. Dat ben ik nu wel al gewend" Pinky staat haar nog steeds begrijpend aan te kijken."Dit keer was het erger dan erg, ze verweten me vanalles zoals trut, vuilnisbak en brillenkast." Emily snikt. " en op het einde van de dag nam Stacy een foto van me in de toiletten waar ik aan het uithuilen was.. die gaat ze natuurlijk aan heel facebook laten zien." Emily begint nu nog harder te huilen. Pinky komt dichter bij haar zitten en geeft een likje op haar hand. "Pinky, je mag dan wel een hond zijn maar ik hou zoveel van je."
Emily aait over Pinky's kopje, daarna gaat ze naar boven, naar haar kamer waar ze veilig is. Ze gaat op haar bed zitten en barst alweer in tranen uit. Dan ziet ze haar gitaar staan in de hoek van de kamer.
Ze weet nog dat ze die stiekem was gaan kopen met haar verjaardagsgeld, uiteindelijk mocht ze hem dan toch houden. Want muziek in haar huis was verboden, volgens haar ouders zijn muzikanten een lagere stand dan advocaten en is dat dus niet geschikt voor Emily. Maar Emily leeft voor haar muziek. Ze kijkt op de klok, het is nu 16:00 u. Ze is dus nog 3u alleen thuis. Ze neemt haar gitaar en begint een liedje te spelen. En heel even, vergeet ze al haar zorgen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen