Het Strand

Deel 1: Het Strand
Het is een warme zomerdag in juli. Ik en mijn beste vriendin Lindsey verblijven hier 2 maanden in het vakantie huisje van mijn ouders. We zijn vroeg opgestaan zodat we nog wat aan onze dag zouden hebben. We besluiten om een dagje naar zee te gaan, dat is ongeveer 2u rijden. We pakken alles in, doen onze bikini’s aan en vertrekken. Terwijl we in de auto zitten ,legt Lindsey een van haar cd’s op die ze had meegenomen voor onderweg ,zodat ik niet in slaap zou vallen terwijl ik aan het rijden ben. We hadden allebei juist ons rijbewijs gehaald, maar zij was nog wat bang voor die smalle wegen daar in het zuiden van Frankrijk. Na een uur te rijden komen we vast te zitten in een enorme file. Maar we besluiten toch door te gaan en na nog 2 uur komen we aan in de havenstad van marseille. Het is dan juist middag dus we beslissen om iets te gaan eten en nadien meteen naar het strand te gaan. Want we moesten toch kunnen opscheppen met ons bruine kleurtje bij onze vrienden!
“zijn we weg?” vroeg Lindsey aan mij nadat we de rekening van het kleine restaurantje betaald hadden. “jep, ik heb er zin in! Let’s go!” eenmaal aangekomen op het strand, dat maar op 5 minuutjes stappen van het restaurant lag, zochten we een plaatsje uit. Er was niet immens veel volk, maar ook niet weinig. Na een paar minuutjes gezocht te hebben, installeren we ons op een niet te drukke plek dicht bij het water. We leggen onze handdoeken uit, zetten onze nieuwe Ray-ban zonnebrillen op, en showen onze nieuwe bikini’s aan elkaar. We hadden immers beloofd om te wachten om ze te tonen tot we op het strand aankwamen. Kom, wie het laatst bij de zee is trakteert vanavond!”zegt Lindsey.We beginnen allebei als gekken te lopen en laten ons op het goede moment in het zalige water van de Franse zee vallen. “haha, jij betaalt vanavond, Manon!” “Ok,deal,maar wie het laatst terug bij de handdoeken is, betaalt morgen!” ik begin te spurten naar ons plaatsje, maar lindsey geeft het al op en komt op haar dooie gemak naar mij toegestapt. “Seg, heb je die gasten gezien die daarnet passeerden? Wow, die waren hot!” “Nee, wanneer dan?” antwoord ik. “Toen jij je zo hard haastte om als eerste hier te zijn, toen.” “Oh my god, nee, zeg toch niet dat ze dat gezien hebben?” “Jawel, ik denk het wel, maar het maakt niet uit, we zullen wel nog veel mooie jongens tegenkomen deze vakantie! Maak je geen zorgen, je kent ze immers toch niet!” Ik vertrouw op wat Lindsey zeg en laat me neerploefen op mijn handdoek.
“Shit,” roep ik luider dan verwacht,terwijl ik in de Joepie een artikel over zonnecrème aan het lezen ben, “Lindsey,we zijn onze zonnecrème vergeten! Hoe dom kunnen wij wel niet zijn!” nog voordat ze een reactie kon geven komt er een bruinharige jongen naar ons toe. Hij vraagt: “Hey girls,I could hear you scream ‘Zonnecrémee’,do you maybe need some suncream?” hij was Brits,je kon het horen aan zijn schattige accent. Ik antwoord verlegen in het Engels: “ja,sorry dat ik zo luid riep,maar wij zijn altijd zo…” Lindsey voegt eraan toe: “misschien zin om ons in te smeren,ik zie dat je vrienden nogal aan het staren zijn naar ons?” nu merk ik het pas op, maar inderdaad, nog vier anderen zitten vanop een kleine afstand te lachen naar ons en naar wat hun vriend doet,je ziet duidelijk dat ze het over ons hebben. “euhm,” stamelt de jongen, “Ik zal mijn vrienden gaan vragen of ze me willen helpen om jullie 2 mooie dames in te smeren,alhoewel ik jullie liever voor mezelf had gehouden.” Hij knipoogt naar mij nadat hij dit zei. De jongen loopt naar zijn vrienden en nu pas merk ik wat een sixpack die gast heeft! Lindsey fluistert me:” dat zijn die gasten van daarjuist! Van toen jij aan het lopen was!” “Wat? Serieus? Oh,nee,ik wil hier zo rap mogelijk weg! Stel je voor dat ze me uitlachen!” het enige wat Lindsey deed is gewoon nee schudden met haar hoofd. Ik kon niet meer weg,want de lieve jongen en zijn vrienden kwamen al aangewandeld.
“hey, ik ben Harry!” zegt een van de vijf jongens. Hij ziet er de luidruchtigste uit. Zijn bruine krullen springen langs alle kanten uit wanneer hij er met zijn handen door woelt. Nadien zegt de jongen die ons zonnecrème wou aanbieden dat hij Liam heet. Wij stellen ons dus ook onmiddellijk voor: “Hi,I’m Manon and that’s Lindsey! Nice to meet you!” We zien dat de andere drie jongens zich wat op de achtergrond houden, dus vragen we zelf maar naar hun naam. De blonde jongen met verleidelijke felblauwe ogen heet Niall, hij zegt dat hij van Ierland komt en de andere jongens van Groot-Brittanië. “hi, i’m Louis,” floept nog een andere bruinharige jongen, met gestreepte zwemshorts,eruit,”and this is Zayn.” Hij wijst naar de laatste jongen. “hij kan soms wat verlegen uit de hoek komen wanneer hij mensen nog niet zo goed kent,maar dat zal wel komen!” Zayn lacht en ik zie dat hij knipoogt naar Lindsey. Hij heeft zwart haar in een kuif en enkele tattoo’s op zijn lichaam. Na hun voorgesteld te hebben vraagt Liam ons of ze onze ruggen nu nog moeten insmeren. We zeggen allebei volmondig ‘ja’ en draaien ons op onze buik. Ik kan in mijn ooghoeken zien dat Liam en Zayn naar elkaar aan het fluisteren zijn,maar ik versta niet meteen wat. Dan begonnen ze: Liam wreef mijn rug in, en Zayn die van Lindsey. Harry,Louis en Niall deden onze benen en armen. Ik kijk naar Lindsey en we beginnen spontaan te giechelen. Harry vraagt waarom. “Wie had dat nu gedacht,” zeg ik, “dat wij hier op een strand in Frankrijk zouden worden ingesmeerd door mooie engelsmannen ,en een Ier, natuurlijk?” “Ja,” zegt Louis, “Misschien is het het lot…” Ik begrijp niet helemaal wat hij hiermee bedoelt. Dan opeens vraagt Liam aan mij: “waarom was jij daarnet eigenlijk zo hard aan het spurten? Ik zag je uit het water rennen als een gek!”. Nog voor ik kon antwoorde zei Lindsey: “Manon wou een wedstrijdje houden,wie het laatst bij de handdoeken was,moest trakteren.” De jongens beginnen te lachen. “Oh,now I get it!” zegt Liam. “Dus,euhm,zouden jullie anders straks met ons iets willen gaan drinken in de strandbar,ik zal dan wel trakteren?” vraagt Zayn verlegen. Hij is echt megaschattig als hij lacht. De jongens kijken verbaasd op naar Zayn. “Zayn kan wel nogal een gentleman zijn hé als hij wil!” voegt Niall eraan toe. Ik twijfel geen seconde en zeg: “ok,is goed! Vanavond om 6u aan de bar?”. “Afgesproken” zeggen ze in koor. “Tot vanavond.” “Tot straks !”