Forty - Five~

"geen rare dingen?" vroeg Zayn.
"hij denkt dat ik met vrienden ga zoenen of zelfs verder dan dat." zei ik en gooide Conner van zijn stoel.
Louis ging aan tafel zitten.
dat shirt stond hem wel.
"heb je goed geslapen Lou?" vroeg Niall.
"ja, gek genoeg wel." zei hij en keek naar mij.
ik draaide me om en ging op de bank zitten.
Niall praatte met Louis.
ik hoorde iets over Harry.
toen ik ze over Liam gingen praten haakte ik af.
genoeg drama, genoeg problemen.
Harry draaide zich om en keek me aan.
ik ging op de grond naast Harry zitten.
hij pakte mijn pen en schreef iets op mijn hand.
'ben ik al dood?'
ik moest lachen en hielp Harry rechtop zitten.
Louis rende naar ons toe en viel over de bank heen.
hij was zo blij en druk.
"Louis ga van me af." zei Harry.
ik trok Louis van Harry af en liep naar de tafel.
"je wist dat hij wakker was of niet?" vroeg Alice.
"misschien wel, misschien niet."
het leek me wel logies want ik had een extra bord neergezet.
de andere liepen naar beneden.
bijna iedereen rende op Harry af.
ik trok iedereen weg van Harry en duwde ze richting de tafel.
"dank je Sky." zei Harry.
"wen er maar aan. als je nog niet één van ons bent zou je vaak geholpen worden."
Harry keek me boos aan maar moest ook wel lachen.
"je wilt toch ook niet één van hun worden?!" riep Liam.
Liam zei het alsof we een bedreiging waren.
"laat hem toch. als jij het wilde zou je ook zo zijn!" riep ik en liep naar de keuken.
"ik zou nooit één van jullie willen zijn!" hij verhief zijn stem.
"ik heb wel andere tijden van je gekend."
als blikken konden doden, was ik er nu al geweest.
"zeg het niet!" schreeuwde Liam en liep naar me toe.
"vrijdag de 13de 2008!"
Liam sloeg me in mijn gezicht.
ik voelde niets maar hij blijkbaar wel.
"ben je je agressie al kwijt?" vroeg ik na nog wat klappen.
Liam's handen waren helemaal rood en kapot.
Conner keek me verbaast aan.
"waarom sla je hem niet terug?!" zei Conner.
"ik heb mezelf en Aaron beloofd niemand meer lastig te vallen, tenzij ze het willen."
"sinds wanneer?" vroeg Zayn.
"toen jullie bestonden."
Liam sloeg me op mijn kaak.
ik zette mijn kaak weer recht.
"ik kan nog heel lang doorgaan." zei Liam.
Liam zag er vermoeit uit.
hij vroeg er gewoon om.
mij maakt het nu even niet uit wat je gaat doen. hoorde ik Aaron.
Liam's vuist kwam super snel bij mijn gezicht.