Garuda dood of nog in leven?
‘Donny? Donny?! You wanna play soccer?’ vraagt Glenn.
‘Donny, Time for school!’ zegt Kelly.
‘How is my boy?’ vraagt John.
‘I love you Donny,’ zegt Daisy.
‘Don, Donne,’ zegt Jay.
Donny hoort zijn familieleden hem roepen, maar als hij om zich heen kijkt ziet hij alles zwart.
‘DONNY!! DONNY!! WHERE ARE YOU?!’ roepen ze alle vijf tegelijk.
Donny voelt overal pijn. Toch kan hij al die pijn niet uitschreeuwen. Hij voelt zich vreemd. Hij heeft overal pijn, maar hij kan zichzelf niet bewegen.
Hoewel hij zo goed als niets meer heeft om voor te leven, blijft hij vechten voor zijn leven. Hoe langer hij blijft vechten hoe meer pijn het doet en toch geeft hij niet op.
Hij weet dat zijn familie nog leeft en het goed heeft. Maar aan de andere kant weet hij ook dat Zankov weet wie zijn familie is. Hij is erachter gekomen. Door dat mailtje dat hij heeft gestuurd, is dit allemaal gebeurd. Zijn drie vrienden zijn vermoord. De kans dat hij zijn familie nog ziet begint langzaam kleiner te worden.
Maar dan toch blijft hij vechten. Diep in zijn lichaam ziet hij nog een levensdoel. Eerst wil hij dat de Russen zullen lijden voor wat ze hebben gedaan. Maar ook wil hij Steel en Red bevrijden en de Mexicanen een les leren. Daarvoor blijft hij vechten.
Shock, Shock, Shock.
Garuda voelt zijn lichaam shocken. Hoe kan dit? Overal voelt hij pijn.
Dan doet hij zijn ogen open en kijkt recht in de ogen van een vrouw. Zo snel als zijn reactievermogen is, grijpt hij de vrouw bij de keel. Van voluit zijn longen moet hij naar adem zoeken. Daardoor heeft hij ook niet genoeg kracht om zich verder te verdedigen en laat hij de vrouw los. Zijn arm valt direct naar beneden en van zijn laatste kracht schreeuwt hij zijn pijn naar buiten: ‘Aaahh!’
Garuda’s ogen sluiten dan voor de helft en alles wat hij ziet is wazig. Hij voelt dat ze hem optillen en op een bed leggen. Dan rijden ze hem naar buiten en gaan ze een ziekenwagen in. Garuda sluit dan zijn ogen weer.
Er zijn nog geen reacties.