Hier is een lang deeltje omdat ik morgen start met de examens en ik dan waarschijnlijk niet meer veel zal kunnen schrijven.

---Justine---

Het gesprek viel stil toen Harry gromde en weg liep, de deur viel met een harde klap dicht waardoor ik schrok. Iedereen keek elkaar geschrokken aan. Het tijdschrift. Dacht ik plots. Ik keek naar het tijdschrift en mijn oog viel op een Engels zinnetje. Harry houd niet van haar, hij doet alsof, hij is altijd al een flirt geweest, en omgekeerd is het ook zo, die bitch houd niet van hem. Harry is niet gelukkig met haar, dat zie je gewoon aan zijn gezicht, dit is dus fake love. Het kon me niet schelen dat het meisje een bitch noemde, op dit moment kon het me alleen schelen wat ze over Harry zei. Ik kende hem al lang genoeg dus wist ik dat hij gevoelig was op dat gebied. ‘De reden waarom Harry wegliep.’ Zei ik tegen de jongens terwijl ik het tijdschrift weer op de tafel smeet en opstond om naar Harry te gaan. Ik opende de deur en zag Harry liggen op het bed, zijn lichaam schokte zachtjes en stille snikken verlieten zijn mond. Ik ging op het bed zitten en sloeg meteen mijn armen om hem heen. Ik liet mijn ene hand troostend over zijn rug glijden en met de andere veegde ik de tranen van zijn gezicht. Ik besloot om niets te vragen tot hij wat uitgeweend was. Hij keek me aan en drukte dan een kus op mijn lippen. Dat was dus het teken dat het al wat beter met hem ging. ‘Wil je me vertellen wat er is?’ vroeg ik. Ik wist wel wat er was maar, wat moest ik anders vragen. Als ik direct over dat zinnetje zou beginnen, viel ik met direct met de deur in huis en zou hij weer beginnen wenen. Dat was dus niet de bedoeling. Hij opende zijn mond om iets te zeggen maar ik wist zijn antwoord al dus besloot ik maar mijn vraag te stellen. ‘Heb je het zinnetje gelezen in mijn tijdschrift? Komt het daardoor?’ Hij knikte kort en omhelsde me toen. Hij kwam dichter tegen me aan zitten en liet zijn hoofd rusten op mijn schouder. Zijn grip werd altijd maar losser en zijn ademhaling werd rustiger. Voorzichtig leunde ik naar voren zodat Harry nu op zijn rug lag. Zijn armen maakte ik los van mijn middel en legde ik naast hem neer. Hij opende zijn ogen en keek me slaperig aan. ‘Ga maar slapen.’ Fluisterde ik terwijl ik hem een klein kusje gaf. Hij schonk me een kleine glimlach en sloot zijn ogen weer. Ik nam het deken en legde het over hem heen. Ik wou net de deur uit lopen toen ik bedacht dat hij nog zijn kleren aanhad. Ik liep terug en deed zijn schoenen af, daarna knoopte ik zijn hemd open en deed die ook af. Ik deed alles zo stil en voorzichtig mogelijk om Harry niet wakker te maken. Toen ik zijn broek wou af doen twijfelde ik even, dit kwam nogal raar over. Ik was hier gewoon mijn vriendje aan het uitkleden zonder dat hij er iets van af wist. Ik ging met mijn hand naar zijn riem en opende die. Ik slaakte een gil toen Harry mijn hand vastnam. Zijn ogen waren nog steeds gesloten maar een kleine glimlach sierde zijn mond. ‘You don’t have to do this, I know that you don’t like it.’ Een zucht van opluchting verliet mijn mond terwijl Harry zijn ogen opende. Ik gaf hem een kusje op zijn mond en hij opende zijn broek. Op dat moment kwamen de anderen binnen. ‘We hoorden iemand gillen! Wat gebeurd hier?’ het laatste zinnetje kwam raar uit Louis zijn mond. De jongens keken ons allemaal verwonderd aan. ‘Het is niet wat je denkt!’ riep ik vlug. Harry die er nog steeds wat slaperig bij zat liet een kleine lach horen. ‘Wat moeten we dan denken?’ vroeg Niall ‘Jullie zitten elkaar hier gewoon uit te kleden, en wij mogen dan niets denken.’ Lachte Zayn. ‘Ik kan het uit leggen.’ Zei ik terwijl ik bloosde. Ik keek Harry even aan die alweer half aan het slapen was. ‘Leg maar uit.’ Zei Louis. Iedereen ging zitten op een van de bedden en Harry trok me naast zich op het bed. ‘Help me.’ Fluisterde ik Harry toe. Als antwoord gaf hij me een kusje en wende zijn blik af naar de jongens. ‘Het was leuk en gezellig tot jullie binnen kwamen.’ Zei Harry met een serieuze blik. Mijn ogen werden groot en mijn mond viel open. Zei hij nou echt dat we seks gingen hebben, het kwam er toch op neer. ‘Ja dat zagen we.’ Riep Liam. ‘Wow wow wow, wat Harry zei was geen waar.’ ‘Wat is dan wel het echte verhaal mevrouwtje?’ ‘Ik kwam hier om Harry te troosten, toen viel hij half in slaap dus legde ik hem neer op het bed. Ik wou de deur uitlopen maar bedacht me dat Harry nog al zijn kleren aanhad. Ik liep terug naar het bed en deed zijn schoenen en hemd af. Maar toen ik zijn broek wou afdoen twijfelde ik even, ik besloot om het toch te doen dus opende ik zijn riem maar toen nam Harry mijn hand vast en gilde ik. Zo dat was het, ik zei toch dat ik het kon uitleggen.’ ‘Jup inderdaad, zo is het gegaan.’ Gaf Harry toe. ‘Maar waarom liet Harry jou zijn hemd en schoenen af doen, maar niet zijn broek, ik ken Harry al langer dan vandaag en ik weet dat hij het leuk vind als een meisje zijn broek af doet.’ Zei Louis. Ik keek Harry aan en zag dat hij bloosde. ‘Wacht eens even, Louis heeft gelijk Styles, heb je hier een uitleg voor?’ riep ik. ‘Euh, ja.’ Fluisterde hij verlegen.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen