45. | Where Have You Been?

Tom knikt. ’Volg mij maar.’ ’Waar heb ik dat eerder gehoord.’ Fluiter ik zacht in de hoop dat Tom het niet heeft gehoord. ’Dat hoorde ik! Vertrouw je me niet meer.’ Tom draait zich in een sneltrein vaart om. Ik kijk hem geschrokken aan. ’Jawel hoor, loop maar verder.’ Tom begint te lachen en probeert verder te lopen. ’Zo grappig was het nou ook weer niet.’ Ik kijk Tom hoofdschuddend aan. Ik tik hem op zijn schouder. ’Doorlopen Bitte!’ Tom stopt eindelijk met lachen en loopt door. Na een klein minuutje stopt Tom voor een kamer waar op staat; ”Mevr. Humira”. ’Ik zei toch dat ik wist waar het was.’ Ik kijk Tom droog aan en klop op de deur. ’J kom binnen.’ Horen we gedempt achter de deur vandaan komen. Tom opent de deur en we lopen naar binnen. ’Hallo, Ik ben mevrouw Humira.’ We stellen ons netjes voor en gaan dan zitten op de stoelen die ze heeft aan gewezen. ’Zo Wat kwamen jullie hier doen.’ De vrouw kijkt ons vriendelijk aan. Tom neemt het woord en begint het verhaal: ’Nou, Wij willen twee mensen aan elkaar koppelen. Ze durven niet toe te geven dat ze elkaar leuk vinden.’ De vrouw knikt. ’Toen Hadden we bedacht om wat leuks in het park te doen, Dat is romantische. Maar omdat we niet willen dat iedereen kijkt wilden we vragen of we het kunnen afzetten of iets dergelijks.’ De vrouw knikt weer. ’Dit heeft nog nooit iemand aan mij gevraagd.’ zegt ze lachend. ’Maar ik vind het goed. Welke datum is het dan?’ ’Dat weten we nog niet precies. Ergens eind Juni. Rond de 24e.’ Ze knikt weer en typt wat in op de computer. ’Als we nou zeggen dat we het op 24 juni doen. Zet ik dat in de computer en als het eerder of later wordt wijzigen we het nog wel.’ Ik kijk Tom aan en knik. ’Is goed, Bedankt.’ We staan op geven elkaar nog een hand, zeggen gedag en gaan de kamer uit. ’Zo dat ging snel.’ Tom kijk verbaast. Ik knik. Samen lopen we naar buiten naar de auto. ’Gaan we in de stad eten of naar huis.’ ’In de stad, Bill rekent toch niet op ons gekkie.’ Tom mompelt iets dat op o ja lijkt en rijdt naar de McDonalds. ’Langs de Mc drive?’ Tom kijkt me vragend aan. Ik knik. ’Wat wil je hebben?’ Tom sluit achteraan in de rij met zijn auto. ’Doe maar een Big Mac menu met bananen milkshake.’ Tom knikt. Na een tijdje zijn we aan de beurt en geeft hij onze bestelling door. Tom rijdt door tot het eerste raampje en betaald. Daarna rijdt hij door naar het tweede raampje en neemt het eten aan. Hij geeft het aan mij en rijdt weg, de parkeerplaats op. ’Zullen we het hier opeten. Ik denk niet dat het handig is as ik ga rijden en eten tegelijk.’ Tom kijkt me lachend aan. ’Mij ook niet, zonder rij je al beroerd.’ ik steek mijn tong uit naar Tom en buk om een stomp te vermeiden. Ik geef Tom zijn eten. ’Sorry?’ Ik kijk Tom lief aan. Tom pakt zijn eten aan en begint te eten. ’Dan niet.’ mompel ik en begin ook te eten. We eten zwijgzaam ons eten op. Tom gooit alle papiertjes en zooi weg en we rijden weer verder naar het huis van Tom en Bill. ’Wat ga je zeggen als ze vragen met wie je had afgesproken?’ Vraag ik om de stilte te verbreken. ’Ik zeg wel dat het voor jou verjaardag is en dat het een verassing is.’ Ik knik. ’Aangezien je er dan bij bent vragen ze vast niet verder.’ ’Ik hoop het voor je.’ De rest van de rit kijk ik zwijgzaam uit het raam. ’Waarom ben je zo stil?’ Tom rijdt de oprit op en parkeert de auto. Ik haal mijn schouders op en stap uit. Ik laat de tas met spulletjes in de auto liggen en loop naar de voordeur. Tom stapt ook uit de auto en doet de auto op slot. Ik bel aan en niet veel later doet Bill de deur open. ’Heey, Waarom ging je naar huis zonder iets te zeggen.’ ’Tom en ik gingen eerst nog even ergens heen en toen bracht hij me naar huis.’ Bill knikt. Ik geef hem een kus op zijn kaak en loop naar binnen gevolgd door Tom. ’En Tom, waar was jij heen?’ Tom kijkt me aan en knipoogt. Hij draait zich naar Bill toe. ’Verassing voor het feest van Eline.’ Bill knikt. Met z’n drieën lopen we de woonkamer binnen. Georg, Elle en Gustav kijken op en gaan staan. Ik begroet iedereen en ga dan naast Gustav op de bank zitten. ’Hellow! Gustav nu moet je me vertellen hoe het is gegaan in Nederland.’