Untill i found you ||149|| Tom

Tom

'Hey liefje,' mompel ik door de telefoon. Het is etenstijd en we wachten op onze roomservice. Ik dacht dat dit wel de juiste tijd was om Amynthas te bellen.
'Hey Tom.' Automatisch verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. 'Hoe is het daar?' Ik kijk rond. Iedereen ligt half slapend op de bank. 'Rustig, voor nu. We wachten op ons eten. En bij jou?'
'Goed,' zucht ze, 'dat kleintje vreet nou al energie.' Ik grinnik zacht. Wat zou ik graag bij haar zijn. Bij de kleertjes kopen, de babykamer doen, bij het steeds groter worden van haar buik, gewoonweg bij alles.
Bill werpt een korte blik op me en ik wuif hem weg.

Als ons eten kom, zit ik nog steeds met Amynthas aan de telefoon. Iedereen in de kamer lijkt wakker te worden en springt gelijk op het karretje af. 'Schat?'
'Ja?'
'Heb jij al gegeten?'
'Jaa, een salade.' De glimlach op mijn gezicht wordt breder. 'Dat van mij is zojuist gearriveerd.' Een gegrinnik verlaat haar mond. 'Smakelijk eten, lieve schat.'
'Dankjewel. Ik bel je snel weer, dat beloof ik.'
'Daar houd ik je aan! Succes vanavond.'
Door de telefoon geven we elkaar nog wat smakkusjes voor we ophangen. De jongens zitten al aan hun eten, anders had ik ook niet verwacht eigenlijk.