41. | Annoying

’Waar was het ook al weer?’ Tom haalt zijn schouders op. ’Geen idee. We lopen mar gewoon wat rond denk ik. Zien we het vanzelf wel.’ Ik knik. Ik kijk om me heen en zie een speeltuintje staan. Het is niet het zelfde speeltuintje als waar Say en ik hebben GeWipWapt, maar er staat wel een WipWap. ’Tom, Zullen we WipWappen?’ Tom draait zich naar mij om en kijkt me raar aan. Ik kijk hem met puppyoogjes aan. Tom schud zijn hoofd. ’Kleuter! Ik ga niet WipWappen.’ ’Pff.. Jij bent ook niet gezellig.’ Ik kijk zielig naar Tom. ’Pardon! Ik ben hartstikke gezellig. Als je niet op past hang je zo op de kop in de sloot!’ Ik kijk Tom vaag aan. Tom komt dreigend op me af. Ik draai me om en begin te rennen. Tom rent achter me aan en haalt me bijna in. ’Aaahhh!’ Gil ik lachend als Tom me bij mijn middel vast neemt. ’Hebbes.’ Fluistert Tom in mijn oor. ’Wat ga je nu doen?’ Ik kijk Tom lachend aan. Tom grijnst terug. ’Die grijns is eng Tom. Doe maar die weer.’ Ik probeer me uit Tom z’n greep te wurmen maar het wil niet. ’Nou:(‘ Ik kijk Tom meteen pruillipje aan. Tom schud zijn hoofd. [/i] Werkt niet bij mij!’[/i] ’Echt niet?’ Ik kijk Tom nog steeds met een pruillipje aan. Tom schud zijn hoofd. Ik zucht en kijk Tom met puppyoogjes aan. Tom schud weer zijn hoofd. Hij tilt me op en draagt me naar de dichtstbijzijnde sloot. Ik sla mijn armen stevig om Tom heen.’Als ik ga, ga jij ook!’ Ik kijk hem sneaky aan. Tom zet nog en stap naar de sloot toe. ’Tom, Alsjeblieft. Niet doen.. We gaan niet WipWappen.’ Ik kijk Tom smekend aan. Tom kijkt me grijnzend aan. ’Je begint zwaar te worden.’ Hij laat me een stukje vallen. ’Aaahhh!’ Gil ik en klamp me aan Tom vast. Tom begint te lachen. ’Lach meniet uit. Dit is niet grappig.’ Tom begint nog harder te lachen. Hij zet een paar stappen terug en zet me neer op de grond. Ik kijk Tom nep-boos aan. ’Sorry Eline.’ Tom kijkt me zielig aan. ’Ik kan niet boos zijn. Zo vervelend. Maar niet nog een keer doen of je krijgt een ram voor je hases begrepen.’ zeg ik dreigend. Tom knikt als een klein kind. Ik schiet in de lach. Tom pakt mijn arm en samen lopen we verder. ’En toch wil ik op de WipWap. Of de schommel.’ Tom kijkt me hoofdschuddend na als ik als een klein kind naar de schommel ren. ’duwen?’ Schreeuw ik naar Tom en kijk hem lief aan. Tom kijkt me hoofdschuddend aan en komt naar me toe gelopen. ’Omdat je het zo lief vraagt.’ Ik kijk Tom lachend aan. ’Ik altijd ’ Tom komt achter me staan en begint me te duwen. Na een tijdje stopt Tom. ’Wat doe je nou?’ Ik kijk Tom zielig aan. ’Stoppen. We moeten de open plek nog vinden he.’ Ik knik zielig en stap van de schommel af. Tom kijkt me hoofd schuddend aan en geeft me een knuffel. ’Het komt wel goed. Je mag nog wel een keer schommelen.’ Ik kijk Tom droog aan en geef hem een stomp op zijn arm. Tom duwt me lachend in de richting van het voetpad. Samen lopen we verder. ’Kijk Daar is het. Over het bruggetje!’ Ik wijs in de richting van een bruggetje. Tom volgt mijn vinger en knikt. ’Mag ik een papiertje en een potlood.’ Ik knik, pak het uit mijn tas ,die om mijn schouders hangt, en geef het aan Tom. Tom loopt naar het bruggetje en leunt met zijn ene heup tegen de leuning van de brug aan. Hij begint wat te schetsen. ’Wat ben je nou precies aan het doen?’ Ik wandel rustig naar hem toe. ’Even wat schetsen over hoe het er ongeveer uit kan gaan zien.’ Ik knik en ga achter Tom op mijn tenen staan om mee te kijken. Ik hou Tom bij zijn heupen vast en leg mijn hoofd op zijn schouder. [/i] nieuwsgierig meisje. Je mag het zo zien. Als je niet op mijn schouders hangt.’[/i] Ik zucht lachend en laat Tom los. Ik ga voor hem staan en kijk hem grijnzend aan. ’Wil je me ook niet zo dom aan kijken en je staat er voor.’ Ik zucht geïrriteerd. ’Ben je altijd zo als je iets organiseert?’ Tom kijkt op van zijn papier. ’Wat bedoel je?’ Ik rol met mijn ogen en kijk Tom aan. ’Ik mag niet mee kijken. Ik mag je niet aan kijken. Ik had net zo goed thuis kunnen blijven.’ Ik kijk Tom nog even aan en loop dan weet terug naar het speeltuintje.