40. | The Park, Again

Ik open langzaam mijn ogen en zie Bill en Elle lachend in de deur opening staan. ’Wat is er zo grappig?’ Ik kom overeind en rek me uit. ’Hoe jij daar lag. Nou ja je had het moeten zien.’ zegt Bill nog na lachend. Ik knik en kijk naar Tom. ’Eline, je moet je aankleden we gaan weg.’ Ik kijk Tom raar aan. Tom gebaart met zijn ogen naar Elle en Bill. ’Ooohh Ja! Ben binnen een half uur klaar, hoop ik.’ Ik ren naar boven naar de kamer van Tom en pak mijn tas. Ik pak een zwarte broek en een leuk T-shirtje. Ik pak ook nog schoon ondergoed en mijn toilettas. Ik loop de badkamer binnen en doe het T-shirt van Tom uit. Ik pak een handdoek en leg die op de wc neer. Ik loop naar de douche en zet die aan. Als hij op goede temperatuur is ga ik er onder staan. Ik was mijn haren en mezelf. Na een kwartiertje doe ik de kraan uit en droog me af. Ik wikkel mijn haren in de handdoek en stap uit de douche. Ik kleed me aan en doe mijn make-up. Ik doe de handdoek van mijn hoofd af en föhn mijn haren. Als het droog is breng ik het in model. Ik pak mijn spullen en loop de badkamer uit. Ik dump alles op Tom zijn bed en ruim wat dingetjes op. Het T-shirt van Tom laat ik liggen en de rest stop ik terug in mijn tas die ik dicht doe en op pak. Ik loop naar beneden, ik zet mijn tas in de gang en loop de woonkamer in. ’Ah. Je bent klaar. Wij gaan!’ Tom staat op en we lopen naar de gang. Tom doet de deur open. ’Ik hoef niet eens meer aan te bellen. Wat ene luxe.’ Gustav kijkt ons vrolijk aan. ’Heet Gusstie. Hoe was het in het prachtige Nederland?’ Ik geef Gustav een knuffel en een kus op zijn wang. ’Het was heel gezellig. Ze komt binnenkort een week hier heen. Kunnen jullie haar ook ontmoeten!’ Ik knik. ’Leuk. Maar Eline en ik moeten nu echt weg.’ Gustav kijkt ons raar aan. Ik pak mijn tas en we lopen naar de auto van Tom. Ik doe mijn tas in de achterbak en stap in. Tom start de moter en rijdt de oprit af. ’Valt dit niet op?’ Ik kijk Tom aan die geconcentreerd naar de weg kijkt. Hij haalt zijn schouders op. ’Ik dacht eerst. Als wij nou weg gaan en Georg zo slim is en ook weggaat zijn Elle en Bill alleen. Maar nu is Gustav er ook en blijven die twee nog wel.’ Ik knik. ’Waar gaan we nu eigenlijk heen?’ ’Eerst naar jouw huis ons plan pakken en dan naar het park.’ Ik knik. Tom rijdt mijn straat in en stopt voor mijn huis. ’Ben zo terug.’ Tom knikt. Ik stap uit en loop naar de deur. Ik open de deur en loop naar binnen. Niemand thuis. Ik doe de deur dicht en loop naar mijn kamer. Tussen de rommel op mijn bureau vind ik het college blok waar alles op staat. Ik pak het op en neem ook nog wat pennen, potloden en gummen mee. Ik doe alles in een plastictas en loop weer naar beneden. Ik doe de deur weer op slot en stap in Tom zijn auto. ’Heb je alles?’ Ik knik. ’twee college blokken, twee pennen, twee potloden en twee gummen. Voor als we nog wat bedenken.’ Tom knikt. Hij start de moter weer en rijdt naar het park. ’Gaan we in het park kijken waar we alles neer zetten? Misschien moeten we ook toestemming vragen om een deel af te sluiten voor Bill en Elle. Anders staat iedereen te kijken en doen ze nog niks.’ Tom kijkt me aan. ’We kunnen eerst wel even kijken hoe we alles gaan inrichten daar en dan vragen we het wel bij de gemeente.’ Ik knik. Tom parkeert zijn auto. We stappen uit en lopen het park in.