39. | Good Morning

’Eline, wakker worden’ ’Hmm..’ murmel ik en draai me om. Ik hoor iemand zacht lachen. ’Beneden staat een ontbijtje voor ons klaar. Elle en Bill zijn de hond aan het uit laten.’ Ik open langzaam mijn ogen en kijk om me heen. Ik draai me om en kijk in het lachende gezicht van Tom. ’Morge!’ Ik wrijf in mijn ogen. ’Goed morgen slaapkoppie.’ Ik kijk hem lachend aan en rek me uit. ’Hoe laat is het dan?’ Tom kijk op de wekker. ’11 uur. Kom het eten staat klaar.’ Ik knik onopvallend en stap uit bed. Tom volgt me, doet een jogging broek aan en een T-shirt. Samen lopen we naar beneden. ’Waar zijn Bill en Elle.’ vraag ik grijnzend als ik ze beneden niet aantref. ’De hond uitlaten. Zei ik net ook al.’ Ik kijk Tom aan. ’Echt? Sorry niet gehoord.’ Ik kijk Tom met een pruillipje aan. ’Geeft niet.’ Tom kijkt me lachend aan. We lopen naar de keuken en gaan aan tafel zitten. We eten ons ontbijtje op en gaan naar de woonkamer. ’Waar is Georg eigenlijk?’ Ik ga met mijn hoofd op Tom z’n schoot liggen en met mijn benen op de bank. ’Hier ben ik. Moet ik weer alleen eten.’ Ik kijk op en zie een slaperige Georg in de deur opening staan. ’Ja, Elle en Bill zijn weg en wij hebben ook al gegeten.’ ’Waar zijn ze heen dan.’ Georg is gelijk wakker. ’De hond uitlaten. In het park.’ Georg krijgt een grijns op zijn gezicht en loopt naar de keuken. ’Vaag.’ Ik ga weer met mijn hoofd op Tom z’n schoot liggen. ’Mag wel he?’ Tom grinnikt en knikt. Ik sluit mijn ogen. Ik voel hoe Tom mijn haren streelt. Door dat zacht te gestreel word ik slaperig en val bijna in slaap. Ik word wakker van de stem van Georg:’Waarom vraagt Bill haar niet gewoon uit?’ Ik open mijn ogen en zie Georg met een half opgegeten broodje de kamer binnen lopen. ’Geen idee. Misschien durft hij niet.’ Georg haalt zijn schouders op en komt voor ons zitten. Tom streelt nog steeds door mijn haren en langzaam val ik in slaap. Ik word bruut wakker gemaakt door twee stemmen en geblaf.