36. | Sleep-Over

’Er is niks gebeurt hea!’ Hij kijkt ons lachend aan. ’Er bestaat ook nog iets als vriendschappelijk.’ Ik rol met mijn ogen. ’Waarom blijf je zo liggen?’ Ik kijk Georg dom aan. ’Omdat het lekker ligt wat denk jij dan.’ Georg schud zijn hoofd en gaat weer zitten. ’En nu?’ Vraag Elle na een tijdje. Ik haal mijn schouders op. ’Dunno, lig wel lekker zo.’ Ik kijk Tom lachend aan. ’Hoe laat is het? Ik moet om 10 uur thuis zijn.’ Jake kijkt verlegen de kring rond. ’Het is half 10. Ik breng je wel,’ Say en Jake staan op. ’Say, Knuffel!’ Say komt lachend op me af en knuffelt me. We geven elkaar een kus op de wang en Say staat op. ’Doei Jake, Het was leuk je ontmoet te hebben en het was gezellig.’ Knik ik naar Jake. Jake knikt terug. Bill gaat mee naar de deur en laat ze uit. ’Ik weet eigenlijk niet hoe laat ik thuis moet zijn.’ ’Ik blijf hier slapen. Me ouders komen zo wat kleding brengen en zo. Anders vraag jij of je dat ook mag.’ Ik knik. Ik pak mijn telefoon en bel naar mijn huis. Na veel gezeur mag ik blijven slapen. Maar ik moet wel zelf mijn spullen ophalen. ’Het mag. Ik moet alleen wel mijn spullen ophalen.’ Elle knikt. Bill komt terug met een tas. ’Elle, dit is van jou.’ ’Danke.’ Elle geeft Bill een knuffel. ’Dan ga ik maar eens mijn sullen halen he.’ zucht ik vermoeit. Ik kom moeizaam overeind en rek me uit. ’Ik ga wel even mee.’ Ik knik naar Tom dat het goed is en sta op. Tom volgt me naar de gang en we lopen naar de deur. ’Doei!’ Schreeuwt Tom voordat we de deur uit lopen. ’Hoe ben je hier gekomen?’ ’Op de fiets. Ben over een paar weken pas 18 hea. Ik heb trouwens al wat theorie gehad.’ Tom knikt. ’Wordt zeker een groot feest.’ Ik knik en loop naar mijn fiets. ’Jullie komen ook hoor. Jullie gaan maar eventjes optreden . Het is net voordat we op vakantie gaan.’ Tom knikt. Ik haal mijn fiets van slot en loop de oprit af. ’Kom je nog?’ Ik kijk Tom aan die nog bij de deur staat. ’Ik ga wel fietsen.’ Ik knik twijfelend terwijl ik naar zijn kleding kijk. Tom neemt mijn fiets over. ’Spring je.’ Ik knik en Tom begint te fietsen. Ik spring voorzichtig achterop en sla mijn handen om Tom zijn middel. ’Je kan nog redelijk goed fietsen met die wijde kleding van je.’ Ik hoor Tom lachen. ’had je niet gedacht he.’ ’Niet echt.’ Ik leg mijn hoofd op zijn rug en sluit mijn ogen. Na een tijdje stopt Tom voor een stoplicht. Ik spring van de fiets af. ’Je moet me zo wel even helpen met de weg. Ik weet dat je dicht bij Elle woont maar niet precies waar.’ Ik knik. Het stoplicht springt op groen. Tom begint weer te rijden en ik spring achterop. ’Je moet zometeen rechts af.’ Meld ik na een tijdje. Tom knikt. ’Hier?’ Ik knik. Tom slaat rechts af. ’Nu is het een hele tijd rechtdoor fietsen. Ik zeg wel wanneer je weer ergens af moet.’ Tom knikt. Ik leg mijn hoofd weer op zijn rug. ’Ligt het lekker?’ Ik knik. ’Heerlijk.’ Ik voel Tom lachen. ’Hier links. Dan gelijk rechts en dan ben je in mijn straat.’ zeg ik na een tijdje. Tom gaat links en gelijk weer rechts. ’Welk nummer?’ ’22’ Tom knikt en stopt voor mijn huis. Ik spring van de fiets af en pak hem van Tom over. Ik loop de oprit op gevolgd door Tom. Ik dump mijn fiets tegen de muur aan en loop naar binnen. ’Hallo?’ Roep ik door het huis. Ik hoor gestommel van boven komen en niet veel later komt mijn moeder van de trap af gelopen. ’Hallo lieverd.’ Ik rol met mijn ogen. ’Mam dit is Tom, Tom dit is mijn moeder.’ stel ik ze aan elkaar voor. Tom schud de hand van mijn moeder. Ik pak Tom zijn arm en neem hem mee naar boven.