32. | Hi, I'm Jake!

’Eline, dit is nou Jake!’ Zegt Say stralend. Ik kijk naar de jongen. Hij is inderdaad knap. De jongen steekt zijn hand uit. Ik kijk naar mijn hand en dan naar Jake. ’Ik denk dat ik geen hand ga schudden, tenzij je een deeg hand wilt.’ zeg ik lachend. ’Nee, dankje. Ik ben Jake.’ ’Ik ben Eline.’ Jake knikt. ’Wil je ook mee eten? We maken zelf pizza’s.’ Say kijkt Jake bijna smekend aan. Jake kijkt van Say naar mij en knikt dan. ’Als Eline het goed vind.’ ’Tuurlijk vind Eline het goed! Wil je een eigen pizza maken of wil je een kant-en-klare?’ Ik kijk Say raar aan en haal dan min schouders op. ’Ik wil er zelf wel eentje maken.’ Say knikt en geeft Jake wat deeg. Ik pak een stuk je deeg en gooi het richting Say. Say kijkt me raar aan en wil terug gooien maar de deeg komt op Jake. Jake gooit weer een stuk terug naar Say. Say weer naar mij en niet veel later zitten we in een deeg gevecht. Na een tijdje stoppen we en beginnen nu echt aan de deeg. Als we klaar zijn met het deeg maken smeren we er tomatensaus over heen. ’Zeg Jake, waar woon je eigenlijk? Ik heb je hier nog nooit gezien.’ vraag ik belangstellend. Say kijkt me aan met ene blik van hou-je-mond! Ik steek mijn tong naar haar uit. ’Ik woon hier een paar straten verderop. Ik ben hier net komen verhuizen en wilde de buurt een beetje verkennen. Toen liep ik tegen Say op.’ Ik knik. ’Waar woonde je eerst dan?’ Ik pak de geraspte kaas en strooi het lekker dik over mijn tomatensaus heen. ’Ik woonde eerst in München. Maar mijn vader heeft ander werk gekregen en moesten we hier naar toe verhuizen.’ Ik knik weer. ’Mis je, je vrienden daar dan niet?’ Ik kijk Say verbaast aan. Say geeft me een knipoog en richt zich weer op Jake. ’Jawel, ik had er niet veel. Twee, Levi en Jaden. Ze zijn mijn beste maten maar ze komen dit weekend hier heen, hun hebben nog geen vakantie.’ ’Dat ik wel balen.’ Jake knikt. Als we onze pizza’s klaar hebben zetten we ze in de oven. Ik kijk de keuken rond en overal zit zo ongeveer deeg. We gaan naar de woonkamer en ploffen neer op de bank. ’Moeten we de keuken niet opruimen?’ Say kijkt me aan en schud haar hoofd. ’Doe we wel na het eten.’ Ik knik. ’Zitten jullie eigenlijk nog op school?’ ’Ik heb net mijn examens gehad, nu afwachten op de uitslag.’ Jake knikt en kijkt naar Say. ’Jij?’ ’Ja ik nog wel, Nog 1 jaar als het goed is. Jij dan?’ ’Ik ook mijn laatste jaar. Ik vind het jammer dat ik dat niet in München kon doen.’ ’Naar welke school ga je dan?’ ’Ik ga naar GGTBTH College‘ [De naam van de school heb ik te danken aan Janneke. Applausje voor Janneke! ] Say begint hyper op en neer te springen. ’Ik zit ook op die school!’ Ik kijk Say lachend aan. Say steekt haar tong uiten gaat weer rustig zitten. We horen een geluidje van de oven en met z’n drieën tegelijk springen we op.