30. | What Does Say Wanna Tell?

’Waarom duurde het zo lang?’ Say kijkt me boos aan. ’Als je me binnen laat en drinken geeft vertel ik het je.’ Say zucht. Ze stapt op zij en ik loop naar binnen. Ik laat me met een zucht op de bank vallen. Say geeft me een glas water dat ik gulzig op drink. ’Vertel je het me nog of hoe zit dat.’ Say tikt ongeduldig met haar voet op de grond.’Alleen als je me uit laat praten!.’ Ik kijk Say dingend aan en ze knikt. ’Nou kijk..’ Begin ik, ik zet mijn glas op tafel en kijk Say aan. ’Tom en ik hebben een plan, we vinden allebei dat Bill en Elle er te lang over doen om een eerst stap te zetten. Je weet wel wat ik bedoel.’ Say knikt. ’Dus had Tom bedacht dat wij, Tom en ik, een date voor hun gaan regelen. Tom had mij vanmorgen ge-sms’t om te vragen of hij kon komen. We hebben het een en ander besproken. Hij moest op 3 uur weg. Maar we waren de tijd vergeten. We waren te druk bezig met ons plan.’ Ik kijk Say schuldig aan. ’Te druk bezig met jullie plan of met andere dingen?’ vraagt Say lachend. Ik rol met mijn ogen. ’Zo ben ik niet, hij misschien, maar ik niet.’ Ik geef Say een stomp op haar arm. ’Oké, ik heb het je vergeven.’ Ik knik. ’Ow en Say, Wil je dit alsjeblieft niet vertellen aan Georg en Gustav? En zeker niet aan Bill en Elle!’ Say knikt. ’Ik hou mijn mond.’ ’Wat moet jij mij eigenlijk vertellen?’ ’Ik heb zo’n leuke jongen ontmoet. Toen ik met Georg en Gustav in het park liep knalde ik tegen een jongen op. Hij is zo knap! Ik heb vanochtend wat met hem gedronken.’ Ik kijk Say veel betekend aan. ’Hoe heet hij? Volgens mij ben je verliefd!’ Say kijkt dromerig voor zich uit. ’Ik heb ik het park even met hem gepraat, Georg en Gustav zaten op een bankje. Hij heeft mijn nummer en ik die van hem natuurlijk. We gaan morgen weer iets doen samen.’ zegt Say zonder mij antwoord te geven. Ik schud lachend mijn hoofd. ’Eline hij is echt zóóó knap!’ zucht Say verliefd. ’Nou jij hebt het goed te pakken. Zo snel al.’ Say kijkt me raar aan en steekt haar tong uit. ’Hoe heet hij nou?’ Say kijkt me dom aan. ’Hij heet Jake Dat zei ik toch al?’ Ik schud mijn hoofd. Say haalt haar schouders op en loopt naar de keuken. Even later komt ze terug met een lolly in haar mond en in haar hand. ’Say, je moet echt afkicken. Straks vindt Jake het niet leuk dat je zo veel lolly’s eet.’ zeg ik lachend. ’Zien we dan wel weer.^^’ Say geeft mij een lolly. Ik haal het papiertje er van af en stop hem in mijn mond. ’Eline, blijf je hier eten? Ik ben alleen thuis.’ Ik kijk Say aan en haal mijn schouders op. ’Ik bel wel even nar huis.’ Say knikt en geeft mij de huis telefoon.
M; met Inge
E; Heey mam met mij, mag ik bij Say blijven eten?
M; Ja hoor, is goed. hoe laat kom je dan thuis?
E; Zeg maar.
M; 10 uur thuis.
E; Oké is goed. Doei!
M; Doei.’
Ik hang op. Ik geef de telefoon terug aan Say en knik. ’Ik mag blijven eten.’ Say zet de telefoon weer terug en springt dan op van de bank. ’We kunnen dan zelf pizza’s gaan maken!’ Say springt hyper rond en rent naar de keuken. ’Moeten we wel eerst boodschappen doen.’ Say komt weer de woonkamer binnen gewandeld en kijkt mij vragend aan. ’Wil je wel zelf gemaakte pizza’s eten?’