18. | 8The Park

Ik blijf even alleen lopen maar besluit dan om naast Gustav te lopen, anders loopt hij ook zo alleen. ’He Gustav.’ Gustav schrikt op uit zijn gedachten en kijkt mij aan. ’O hee Bill.’ ’Waar zat jij met je gedachten?’ Gustav kijkt bedenkelijk voor zich uit. ’Beloof je je mond te houden?’ Ik knik. ’Toen we op tour waren heb ik een leuk meisje ontmoet in Nederland. Ze heet Rachel, ik heb haar nummer wel alleen ik durf haar niet te bellen.’ Ik kijk Gustav met grote ogen aan. ’Waarom sms je haar dan niet eerst.’ ’Ik weet niet wat ik moet sms’en.’ Gustav kijkt me hopeloos aan. ’Misschien gewoon dat je iets wilt afspreken om heer beter te leren kennen, ook al woont ze in Nederland. Hoe oud is ze?’ ’19’ ’Nou dan kan ze auto rijden en jij kan daar heen rijden. Probeer het gewoon eens.’ moedig ik hem aan. Hij knikt. ’Bedankt Bill!’ Ik wilde net wat terug zeggen als ik Eline hoor gillen. Ik draai me om en zie Eline over Georg z’n schouder hangen. ’Georg zet me neer!’ i]’Wat als ik dat niet doe.’[/i]’Dan weet ik veel, zet me neer.’ Eline begint op Georg z’n rug te slaan. ’Wat ben je toch weer lief voor Eline, Georg laat haar maar los.’ hoor ik Tom lachend zeggen. Georg kijkt Tom raar aan maar zet Eline dan weer op de grond. ’Dankje Tom’ Eline geeft Tom een knuffel. ’Wat? Loop maar verder ’ zegt Eline lachend, we draaien ons weer om en lopen verder. Niet veel later zijn we in het park aan gekomen. Het is best mooi hier. Een groot grasveld trekt mijn aandacht. Elle loopt naar het gras veld en gaat er op liggen. ’Ik ben moe!’ Ik lach naar haar en ga naast haar liggen. Tom komt naast mij liggen en daar weer naast ligt Eline. Say Georg en Gustav lopen door. ’DOEI!?’ schreeuwt Eline vragend. Say kijkt om, steekt haar tong uit en ze lopen verder. ’Zo kan je ook zeggen dat je weg gaat ja.’ Ik kijk Elle aan, recht in haar mooie ogen. Ik verdrink er bijna in tot dat Tom mijn naam roept.