31.

Het is nu al 3 dagen geleden dat we vertrokken zijn uit Londen.
Frauke is superdeprisief en ik kom mijn kamer ook niet meer uit.
De jongens smssen en bellen ons elke dag maar dat is niet hetzelfde.
*Riiing*
Ik keek op mijn telefoon.
'Harry!' riep ik uit en nam op.
'Hi sweetheart'
'Hi Marie' zei hij gespannen
'Umm what's wrong?'
'Nothing, nothing'
'Harry? tell me the truth'
'I am telling u the truth' 'Harry, darling are you coming?' hoorde ik een vrouwenstem.
'who is that girl?'
'umm.. what girl?' 'Harry?'
'Yeah that girl'
'Dianna please shut up for one minute'
'You bitch!'
'No Marie no please let me explain!'
'Why? you're sheeting on me'
'no please it's not what you think'
'yes it is, Have a good life harry' en ik hong op.
Hoe kon hij?
Ik storte neer op de grond en barstte in tranen uit.
''Frauke'' dacht ik en ik nam mijn gsm en toetste de nummer van Frauke in.
'Hallo met Frauke?'
'Frauke..' zei ik met een wenende stem.
'ja lieverd wat is er?'
'Harry...'
'wat is er met harry?'
'hij.. een meisje.. aan de telefoon.. hij.. hij heeft me bedrogen.'
'WAT?? IK ZAL HEM EENS GOEIE RAMMEL GEVEN!'
'nee niet doen.' zei ik met een stil stemmetje.
'Marie ik kom nu naar jou!'
'..' ik kon niets meer zeggen en hong op.
Even later kreeg ik een sms van Harry <>
Ik stuurde in het nederlands terug <> omdat ik mijn woorden niet naar het engels kon omzetten.