Vluchten uit angst

IK gooide de deur met een brute kracht dicht. Paktte wat ik pakken kon en stopte het in me tas. Hoe kon ze mij dit aandoen hoe kon ze ooit zeggen dat ze de relatie met me vader nooit had gewild. En als ik zeg dat ze mij dan ook niet zou hebben gehad. Zeggen dat het dan maar zo had moeten zijn zonder mij. Ik open me raam en kijk naar beneden het is ongeveer 4 a5 meter hoog. Ik grijp de regenpijp beet en klim naar beneden. Ik moet bukken om niet gezien te worden. Asl ik een klik hoor schrik ik me dood maar besef me al snle dat ze om deze tijd de deur altijd opslot doet. IK durf pas weer recht op te lopen als ik door het tuindeurtje ben. Ik loop de poort door . Het is donker en stil. Dit deel van de stad is slecht verlicht. Als ik drie straten verder ben besef ik me pas dat ik geen idee heb waar ik heeen wil. Als k naar mijn beste vriendin ga bellen haar ouders mijn moeder. En dan moet ik weer terug. Maar ik kan ook niet naar mijn vader die woont in frankrijk. Ik loop midden op de weg. Als ik bij een bocht kom. Wordt ik benaderd door een harde geluid en een vvel licht dat me verblindt. Als snel volgd er een harde klap en ik wordt naar achter geslingerd. Mijn lichaam raakt de koude stenen met een harde klap. Pijn gaat er door mijn hele lichaam. Ik zie hoe mijn handen bloeden en proef de smaak van bloed in mijn mond. Hoor gevloek en zie hoe twee zwarte laarzen me benaderen. Dan wordt alles zwart voor me ogen enn licht in mijn hoofd.