--04--

‘Gotverrr’.
Ik probeerde om mijn tent op te zetten, wat niet echt lukte.
'Zal ik je helpen?'
'Graag', zuchtte ik,'jij bent er tenminste beter in dan mij!'
Ik glimlachte naar haar. Gelukkig kon niemand mijn gestuntel zien. We hadden samen een plek uitgekozen waar niemand stond. Het was een beetje afgelegen, ook van de WC maar dat gaf niet, en het was geweldig rustig. Best wel fijn eigenlijk. Ik veegde wat zweet van m'n hoofd terwijl ik een tentstok in de tent probeerde te krijgen.

Na een tijdje waren alle tenten opgezet. We hadden er twee: Een voor mijn ouders en broertje en een voor Samira en ik. We hadden ook alle bagage erin gezet. Ik had geloof ik heel weinig bagage mee vergeleken met Samira. Ze keek een beetje beteuterd en stak m'n tong uit naar haar.
'Zullen we onze bagage maar in onze tent leggen?' vroeg ik.
'Oké, wil je me dan wel effe helpen als je klaar bent? Ik geloof dat ik een beetje veel meeheb...'
'Dat dacht ik al!'
Ik lachtte en hielp Samira mee met haar bagage.
'Jonguh, wat heb je allemaal meegenomen?! Die tas is echt vet zwaar!'
'Ehhh... Kleding, toiletspullen, nagellak, make-up, die ik trouwens toch niet gebruik, Ehh... en boeken enzo. Wat heb jij dan mee?'
'Alleen kleren en toiletspullen. En mijn dagboek en pen'.
'Gôh'.

Ik ritste de tent dicht zodat mijn broertje er niet in zou komen en trok mijn schoenen uit. We hadden nog een tijdje voordat we gingen eten en daarom was ik van plan om mijn deel van de tent in te richten. Met een plof lag ik languit op het platte lucht bed.
'Auw!'
'Gekkie, dat luchtbed moet nog opgepompt worden!' Toen Samira mijn gezicht zag, proestte ze het uit.
'Oeps....'
'Trouwens, waar is de pomp?'
'Ehh... Vergeten'.
Ik begon het luchtbed met mijn mond op te blazen, wat wel heel lang duurde. Langzaam maar zeker werd het luchtbed echt een luchtbed.
'hèhè! Jezus, dat is echt heel vermoeiend'.
'I know, I know...'
Samira's gezicht was helemaal rood.