De dood van Garuda

6 jaar later...
De helikopter landt en dan komt Garuda eruit.
Hij heeft weer eens een solomissie gehad. Ondertussen is het alweer “Captain” Garuda.
Hij komt in de binnenplaats en daar zijn de drie andere jongens. Door de jaren heen zijn ze doorgegroeid tot echte moordmachines. Het zijn echte huurmoordenaars geworden en vechten zonder genaden.

Garuda gaat naar een kamer waar een computer staat. Garuda wil graag op de hoogte blijven van de dingen die in de wereld gebeuren. Als er geen missie is zitten ze dag en nacht op de basis of zijn ze aan het trainen. Dus dan komt hij ook nog wat te weten. Opeens komt hij op een site van CNN. De nieuwszender van Amerika. Hij ziet dan onder de categorie bedrijven ineens ‘Hayes PLC’ staan. Hij klikt erop en in een moment van een seconde komt hij op de site van zijn vaders bedrijf. Ineens ziet hij ‘Gallery’ staan. Daar klikt hij op en hij komt in een map met foto’s. Ineens ziet hij dat er een familiefoto is. Hoewel zijn hart sneller bonkt en ergens een spanning ontstaat in Garuda klikt hij op het icoontje. Er komt een foto tevoorschijn en Garuda’s ogen vergroten. Hij ziet nu hoe zijn familie eruit ziet na negen jaar. Nu pas begint Garuda te begrijpen hoe lang het geleden is. Hij kan zien dat Glenn een volwassen man is geworden. Daisy een bijna volwassen dame en kleine Jay is ook rond de 14 jaar oud. Zijn vader en moeder zien er nog bijna hetzelfde uit als vroeger. Ze lijken zo vrolijk op de foto.
Zullen ze mij vergeten zijn? Garuda weet het niet. Het zou toch niet zo zijn? Hoewel, na negen jaar zal de volste hoop misschien wel vergaard zijn.
Garuda kijkt verder en vindt een e-mail adres. Hij besluit contact met ze op te nemen, maar ook bedenkt hij zich dat het raar zal klinken als hij zegt dat Hij het is.
Hij maakt daarom een soort van mysterieus verhaal van:

Dear family Hayes,

Who I am is not important.
Whatever is important; I have news about your son Donny.
He is alive.
It will be hard to understand, but I am sure he will find his way home.
He will come back. Only now he has got to much heat on himself.

Greetings,

A Messenger.

Garuda verzend het bericht en verwijdert meteen zijn account om te voorkomen dat iemand anders kan lezen wat hij heeft verstuurd of dat de familie iets terug kan sturen.
Dan sluit Garuda alles af en verlaat de kamer.

Buiten zijn de andere drie jongens aan het hardlopen. Garuda kan het nog steeds goed vinden met ze. De laatste drieënhalve jaren krijgt Garuda alleen verdacht veel solomissies die meestal nog maar net goed aflopen.

Na enkele uren gaat er een zoemer af en dat is het teken dat de soldaten zich moeten verzamelen op de binnenplaats.
Garuda zwierf al wat rond door het gebouw, dus was er al snel. De andere drie komen dan vanuit het bos ook naar de binnenplaats.
Zankov staat er ook bij met een grote enveloppe in zijn hand.
Terwijl de andere drie jongens naast Garuda gaan staan maakt Zankov de enveloppe open. Daaruit haalt hij een foto. Die foto geeft hij aan Garuda en die kijkt samen met zijn vrienden erop. Het is een foto van een meisje. Ze is ongeveer 15 jaar oud kan Garuda zien en vraagt aan Zankov: ‘Family?’
Zankov knikt: ‘She is the daughter of my stephbrother.’
Garuda knikt en vraagt om de rest van de informatie. Die middag hebben Garuda en zijn teamleden de missie doorgenomen. Het meisje is gekidnapt en zit ergens in Nica, in Letland. Het is aan de kust en ze zit waarschijnlijk vast in een opslagruimte bij de haven.
Diezelfde middag gaan Ivan en Olaf nog wat trainingen doen, terwijl Garuda en Alex wapens gaan halen bij een opslagplaats op een andere basis.

De volgende dag zitten de jongens met hun gekozen wapens in het legervliegtuig op weg naar Letland.
Ze komen in de buurt van Nica, dus Garuda opent het luik. Na enkele secondes is het open en het team springt naar buiten. Ze gaan snel naar beneden en dan openen ze hun parachute. Ze komen terecht in het water. Dat was de bedoeling, want ze hadden al hun duikerspakken aan. Onderwater zwemt het team door naar de kust. Daar staat een opslaggebouw en daar zit het meisje in. Als hij aan de kant komt, ziet Garuda al een bewaker lopen. Hij pakt een mesje en gooit meteen. De andere drie komen ook uit het water en dan gaan ze richting het gebouw. Het is donker, dus ze kunnen ongezien naar binnen.
Binnen zien ze dat er maar één ruimte is. Ze kijken een keer rond en zien dan dat het meisje in het midden van de kamer zit. Op een stoel vastgebonden. Garuda kijkt snel door de kamer en telt zo’n 8 à 9 bewakers. Dat geeft hij door aan zijn teamleden en stuurt dan Ivan en Olaf de ene kant op en met Alex gaat hij naar de andere kant toe. Iedere keer komen ze dichterbij en iedere keer maken ze iemand geruisloos dood. Dan zijn er nog 4 bewakers over. Twee van hen staan bij het meisje en de andere twee staan op een hogere verdieping bij een reling. Garuda zegt door zijn microfoontje dat Ivan en Olaf de twee boven moeten doden en dan Garuda de twee bij het meisje wel neemt. Zachtjes haalt hij zijn samurai-zwaard tevoorschijn en maakt zich klaar om aan te vallen. Hij zit al heel dichtbij, dus dat is al een probleem minder. Door zijn microfoontje geeft hij bevel dat Ivan en Olaf mogen vuren.
De bewakers zijn ineens allemaal alert.
Garuda komt dan tevoorschijn en steekt de eerste neer. Dan draait hij door en snijdt de borstkast open van de andere. In diezelfde tijd hebben Ivan en Olaf de twee bovenste mannen gedood.
Met zijn vieren lopen ze dan op het meisje af. Ivan gaat eerst, want hij is tenslotte degene die de eerste hulp altijd doet. Hij loopt op haar af en gaat voor haar staan. Maar zodra hij haar aanraakt, ontploft er een bom. Het was geen meisje maar een bom in een pop.
De bom is enorm krachtig, want de andere drie jongens worden ook meteen weggeblazen.
Garuda reageert meteen naar Ivan: ‘IVAN!!’
Hij rent eropaf, maar ziet dan dat hij dood op de grond ligt.
De andere twee blijven erachter staan en kijken naar de dode Ivan.
Dan opeens klinkt er een schot van achter hen.
Garuda draait zich om en ziet dat Olaf langzaam naar de grond valt. Achter hem staan twee mannen met een geweer gemikt.
Alex reageert snel en trekt zijn geweer, maar voordat hij kan mikken krijgt hij weer van een ander drie kogels in zich. Garuda kan het aan en zijn woede kookt op.
Hij schreeuwt: ‘Aaahh!!’
Dan pakt hij snel twee mesjes en gooit ze naar de mannen. Die vallen dood neer, maar dan opeens krijgt Garuda een slag in zijn rug.
Achter hem staat Petrov. Eén van de soldaten van Zankov. Hij steekt Garuda dan nog eens met een samurai-zwaard. Garuda is nu twee keer gestoken en gaat dan in een verdedigde positie staan met zijn zwaard in z’n hand. Petrov valt weer aan. Garuda weet de eerste twee slagen af te weren, maar de derde slag wordt een snee in zijn zij. Daar reageert Garuda wel op en draait zijn zwaard en trekt het omhoog. Daardoor weet hij Petrov te steken. Die doet een stap naar achteren en kijkt achter zich, want er kwam geluid vandaan. Garuda kijkt ook op en ziet het dan. Het is Zankov. Garuda kijkt alleen maar met een boze blik.
‘You traitor! You weak fool!’ zegt Garuda dan.
Zankov houdt een koele, koude blik en zegt: ‘You mailed to the wrong people.’
Garuda behoudt zijn blik en schreeuwt: ‘You promised me life!’
‘Who cares about you?’ zegt Zankov. ‘You are dead.’
Dan pakt Zankov een geweer en mikt naar Garuda.
‘Goodbye Garuda,’ zegt hij dan.
Dan schiet hij. En nog eens en nog eens en nog eens. Garuda valt achterover en laat zijn zwaard los.
Petrov gaat kijken en voelt in zijn nek. Geen pols. Petrov kijkt op naar Zankov en schudt zijn hoofd. Dan gaan de twee weer...