A ranger/traitor 48

Daarna werd het pijnlijke onderwerp even aan de kant gezet en werd er gesproken over een onderwerp dat niets met de naderende invasie te maken had, namelijk Miko. Hoogrood luisterde hij hoe Will gedetailleerd over hun ontmoeting vertelde. Zijn schaamte verdween al snel toen hij merkte dat Malcolm zich helemaal niets aantrok van zijn dievenverleden en zelfs glimlachte toen hij hoorde hoe Will Miko in zijn stal had aangetroffen.
“Nooit gedacht iemand tegen te komen die dat zou durven”, grapte hij. Op dat moment kwam een vrouw en een jong meisje de kamer binnen, vergezeld door de heerlijkste etensgeuren.
“Laat het je smaken, Lithia en haar dochter kunnen heerlijk koken en ze zouden teleurgesteld zijn als je niet genoot van hun werk.” Miko merkte algauw dat Malcolm niet had overdreven. Het was echt fantastisch lekker. Na het eten kwamen Lithia en haar dochter weer afruimen. Zijn goede manieren niet vergetend zei Miko:
“Dank jullie, het heeft gesmaakt.” Het meisje glimlachte slechts ten antwoord.
“Ze kunnen je niet horen, Miko, ze zijn allebei doof geboren”, zei Malcolm en hij wreef over zijn buik en knikte waarderend. Miko en Will deden hetzelfde. Deze keer werd het meisje hoogrood en haastte zich met Miko’s eetgerei naar haar moeder.