Day two || Tuesday April 3rd 2012

08:10
'Hey!' roep ik naar Noah die de shool onderhand binnen komt stuiteren. 'Hey' roept ze terug. 'En?' vraagt ze aan me. 'Ik heb ernaar gekeken' zeg ik heel serieus. 'En?' dringt Noah aan. 'Volgensmij heb je gelijk' piep ik. 'Ja duh, ik heb altijd gelijk' grijnst Noah. Ik geef haar een duw en lach om haar kreet van pijn. 'Maar vertel' zegt Noah als ze weer bijgekomen is. 'Nou, mevrouw Doberman kwam gister toen ik haar had geroepen en toen ik haar een fotot van Herrie..' ik neem een pauze om te grinikken. Die grinik wordt omgetoverd door een lach wanneer ik naar Noah's boze gezicht kijk. 'Harry' verbeterd ze. 'Whatever' lach ik. 'Waar was ik?' 'Oh ja!' 'En toen ik haar een foto van Harry liet zien en zijn naam zei schrok ze en liep weg' Noah luistert aandachtig en fronst. Ze trommelt met haar handen op haar benen en haar tong steekt een stukje uit haar mond, maar dat verbergt ze door op haar nagels te bijten. Zo ziet ze er altijd uit als ze nadenkt. Echt heel schattig. 'We gaan vanmiddag naar het gemeentehuis. Misschien weten ze daar wel wie je echte familie is. Ik bedoel, nu zijn we oud genoeg om serieus genomen te worden' ik knik. Waarom was dat nog niet in me opgekomen?

13:30
Eindelijk zijn we uit. Noah loopt naast me het biologielokaal uit. 'Op naar het gemeentehuis!' Noah begint blij te huppelen. We doen onze dagelijkste routine weer en zeggen onze andere vriendinnen gedag. Op de fiets zingen we luid mee met What Makes You Beautiful. 'Wow Lexi, je kan echt mooi zingen!' complimenteert Noah me. Beschaamd staar ik naar mijn fietsbel die ineens heel interessant is geworden. 'Serious, I swear dat jij en Harry familie zijn' grijnst Noah. 'Echt niet!' de gedachten bij dat dit zou kunnen zijn weg. Kom op! Hij is een popster en ik ben een scholier. 'Echt wel!' 'Echt niet!' 'Echt wel!' 'Echt niet!' 'Echt wel. Zullen we wedden?' Noah kijkt me uitdagend aan. Ik pak haar hand aan waardoor we bijna vallen. 'Okay' 'Wat als ik win?' glimlach ik. 'Nou, zullen we eens zeggen dat als jij verliest je Jace mee uit moet vragen?' ik knik wild. Ik win toch wel. We arriveren bij het gemeentehuis en lopen naar een apparaat waarbij je een nummertje moet trekken. Ik kijk op het kaartje. 37. Ik kijk naar de teller. 4. Dit word een lange middag.