Chapter 3: Here started the Misery

. Here started the Mysery .

Ik heb het opgegeven, ik kan Annemie niet ompraten. Dan maar mijn tijd "nuttig" besteden. Ik ben je nog een uitleg verschuldigd (haha, het is eigenlijk echt grappig om je aan te spreken als een persoon, laat ik je een naam geven, even denken ...) Maar om verder te gaan waar ik begonnen was, ik ben dus ongelukkig kan je wel zeggen. Ik denk niet dat iemand ooit heeft gewenst dat ze nooit bestaan heeft. (ik weet een goede naam Fons, Bob of liever Edward? ... Hmmmm) laat ik maar verder gaan. De eerste jaren van mijn leven waren geweldig, altans ik me zover kan herinneren. Mijn ouders waren de beste die je ooit kon bedenken. "Waren" ja, want op mijn 6 jaar begon de miserie. Mijn vader verloor op een zeer korte tijd plots zijn job, mijn moeder was de enige die nog werkte dus we moesten beginnen letten op onze uitgaven. Wat een hele opdracht was aangezien mijn vader na zijn ontslag een drankprobleem gekregen had.

-Klink cliché, I know, but here started the misery-