Verbanning

''Maak je geen zorgen!'' zeiden ze, ''Het is geen schande!'' zeiden ze. ''We zullen voor altijd van je houden, en bij je zijn'' en nog maar van die neushoornzeik.

Hoe kan het zijn dat als je eigen troep bent verbannen, dat geen schande is!? Ik zweer het je, elke keer als ik terug denk aan de woorden, dan wordt ik pisneidig. Het boeit me niet dat het een traditie is. Hoe kunnen ze denken dat ik nu waardeloos en bedreigend kan zijn voor de troep? Was ik er niet geboren? Waarom zou ik mijn eigen vader aanvallen om de troep over te nemen. Blergh teveel regels. En dat niet alleen, ik kan inmiddels jagen. Ik zou een aanwinst moeten zijn. Bahh, maar ik zal het verleden achter me moeten laten, anders zou ik er een grote hoofdpijn aan over houden.
Ik schraapte even over de grond met mijn nagels en voelde de woede opkomen. ''Vindt zo snel mogelijk een troep voor jezelf'' Dat was de hoofdrede. Ik kan er niet inkomen. Ik wil eigenlijk op mezelf zijn, er even tussenuit. Maar ik moest nu wel ergens heen. De gieren volgde me al dagen, mijn flanken staken flink uit. En ik wist waar ik heen moest. ''De pridelands'' fluisterde ik stilletjes. Hét paradise voor leeuwen. Iedereen praatte er altijd met veel lof over. Ik wist nog de verhalen die mijn moeder vroeger altijd vertelde over de legende. Ik zuchtte terwijl ik moest glimlachen, daarna ging ik liggen en dacht terug aan de warme gedachtes.

Het onweerde flink, toen ik nog tegen mijn moeder kon opkruipen. Ze zou me wel beschermen tegen de flitsen en knallen. ''Maak je geen zorgen, Kiburi. Dat is Scar''. Ik keek vragend naar mijn moeder op. ''Zie je de sterren?'' Vroeg ze zachtjes. Met een open mondje keek ik naar boven en knikte. ''Al die sterren zijn koningen van vroeger. Ze weizen je de weg. Maar een niet. En dat is scar''. ''Hoe weet u dat?''. Vroeg ik terwijl ik gefacineerd aankeek''. ''Omdat zo al jaren lang de legende gaan. Scar was de broer van de grote koning Mufasa. Maar Scar bedroog en vermoorde hem voor de troon. Maar jaren later is de zoon van Mufasa, Simba, zijn plek op de troon gaan innemen. Hij was de ware koning. Alle koningen uit het verleden stonden achter hem. Ze wezen hem de weg naar scar, en veroorzaakte vuur.'' ik huiverde even, vuur. ''Zodra Simba weer aan de macht was, was de pridelands in ere hersteld. En alleen een leeuw met een waar hart zal zijn troep kunnen betreden. jij misschien later ook''.

Ik opende mijn ogen en kwam treug in het heden, en keek naar de sterren. Zou Simba me nu ook leiden? En mijn moeder? Zou ze ook op me neer kijken. Ik liep verder, onbewust hoe dicht ik al bij mijn doel was.