5

"wat bedoel je?" zayn kijkt even verward en weet dat ik een gevoelige snaar heb geraakt.
"ik kan dit niet Zayn. je weet wel wat ik bedoel." ik doe een stap naar achteren en als hij m'n handen weer wilt pakken trek ik ze ruw weg."blijf af!" sis ik en geschrokken deinst hij achteruit.
"s-sorry, ik wist niet dat je kwaad w-was..."
"gatverdamme Zayn."schreeuw ik uit."wat denk je dat ik ben?! Een flikker?" het komt er heel erg vervelend uit maar toch wil ik niet toegeven dat ik verkeerd zit.
Ik kon dit niet fijn hebben gevonden, dat kon niet & mocht niet.
"m-maar Niall...jij k-kustte mij t-to..."
"hou op! We hebben niet gekust! Jij kuste mij! Ik wilde dit niet!" ik schreeuw nu hard.
Dan gris ik zijn hand en pak hem stevig vast."luister, dit komt niemand te weten Zayn."zeg ik op een fluistertoon en ik zie dat de tranen in zijn ogen staan.
"maar niall..."
"vergeet het zayn. Het stelde niks voor."
Dan loop ik kwaad, maar met een bang gevoel weg.
Ik was in de war.






Zayn
Dan laat ik de tranen in vrije loop.
Hoe kon hij dit nou doen? En wat had ik eigenlijk gedacht?
vragen spookten door mijn hoofd.
Waarom had ik hem gezoend? Waarom zoende hij me terug? Was ik homo?
Ik wist het allemaal niet meer.
Ik laat me snikkend op de grond zakken en de regen valt met bakken naar beneden.
Het maakt me niks uit. Ik had wel wat anders aan mijn hoofd.
Ik had Niall gezoend. Gezoend!
Sterker nog, hij was degene geweest die me weer naar zich toe had getrokken. Door hem waren we doorgegaan. ls hij meteen had gezegd dat hij het niks vond dan....
Ik zucht diep en veeg een traan van mijn wang.
Ik moest weten waar ik aan toe was.
Waarom had niall me eerst gezoend en daarna weggeduwt? Waarom had ik hem gezoend?
Ik moest met iemand praten. In gedachten verzonken merk ik niet dat het gestopt is met regenen, én... dat er iemand naast me staat.
"zayn? Gaat het wel met je?" ik voel een hand op mijn schouder en kijk op.
Ik tover een flauw glimlachje op.
"heb je gehuild?"Liam kijkt me bezorgd aan.
"n-nee hoor."lieg ik."ik voel me prima."
"komop Zayn, net alsof ik dat geloof. je ogen zijn rood en je wangen zijn nat."
"d-dat komt door de regen."
"zayn!" Liam slaat zijn armen om me heen."je kan het me best vertellen én trouwens, ik denk toch dat ik het al weet."
Ik kijk op en mijn hart begint als een bezetene te kloppen.
"m-maar..."
"ik weet dat je verliefd bent Zayn."
Mijn handen trillen en dan slaat zijn zijn armen om me heen."is het waar of niet?"
Ik zwijg even maar als de tranen weer beginnen te lopen kan ik het niet meer stoppen.
"ja." zeg ik kortaf."ik ben verliefd, maar vertel het alsjeblieft niet verder."
"ik hou mn mond wel. "dan verschijnt zijn gezicht weer voor me."wel n lekkerding trouwens he."
Even ontstaat er verwarring. Ik begon te twijfelen of we het over dezelfde persoon hadden.
"ik bedoel, heb je die benen van haar gezien?" Liam maakt een verlekkerd geluidje.
Ik word rood. Hij dacht dat het over een meisje ging.
"sinds die meet&greet kan je alleen maar aan haar denken he? Ik zie het aan je."
Ochgod, hij had het over Samantha. Een meisje dat een meet en greet met ons had gewonnen vorige week. Ze was echt aardig maar niet meer dan dat.
"Liam...i-ik..."stamel ik maar hij onderbreekt me.
"stil maar Zayn. My lips are sealed..."