Men kick friendship around like a football, but it doesn't seem to crack. Women treat it like glass and it goes to pieces.

Maandag 18 september 2006


~ Bill Kaulitz

'Hé, jongens. Hoe was het op school?’ Ik haal mijn schouders op. 'Gewoon, normaal. Hetzelfde als voor het weekend.’ Ik loop naar de woonkamer en ga op de bank zitten. Mam komt aangelopen met 2 glazen cola, 'Waar is Tom?’
'Hij ging bij iemand thuis huiswerk maken.’
'Moest jij dan niet mee?’ Ik schud mijn hoofd. 'Ik had niet zoveel zin.’
Mam komt naast me liggen en trekt me tegen zich aan. Alsof ze aanvoelt dat ik even behoefte heb aan een knuffel. Waarom lijkt het zo makkelijk om nieuwe mensen te leren kennen als Tom het doet? Hij zit nu bij iemand gezellig thuis. Weliswaar met iemand die propjes naar een ander gooit, maar toch.
'Hoe laat zou hij thuis zijn?’
'Voor het eten, zei hij. Hij had het over vijf uur half zes.’
Mam knikt en staat op. 'Gordon is om 6 uur thuis. Ik ga nog even naar de supermarkt. Ga je mee?’ Ik schud mijn hoofd. Ik heb niet zoveel zin om herkend te worden op het moment. Want ja, ondanks dat we nu naar school gaan, zijn we nog steeds beroemd.

~ Tom Kaulitz

Grijnzend zit ik bij Dirk op zijn kamer. Lachend kijk ik hem aan. Ik had nooit gedacht dat ik nou nog eens nieuwe vrienden zou maken op school. Niet dat je iemand die je pas één dag kent al je vriend kan noemen, maar we kunnen het in ieder geval wel goed vinden. Een ander voordeel is, hij is een van de grootste pestkoppen uit de klas. Als ik met hem bevriend ben,hoef ik er niet meer bang voor te zijn dat Bill of ik gepest wordt.
Ergens heb ik wel spijt dat ik niet met Bill mee naar huis ben gegaan, maar we kunnen nou eenmaal niet altijd samen zijn. Er komt een dag dat we uit elkaar moeten. Misschien is die tijd nu wel aangebroken. Dat we allebei een beetje onze eigen weg moeten gaan.
Nee, ik zou niet zonder mijn broertje kunnen. Zelfs als ik een middagje weg ben denk ik al aan hem.
‘Yo, Tom.’ Ik kijk op en grijns. Dirk zijn computer is opgestart. Hij wou me wat laten zien. Ik snel naar hem toe en ga naast hem zitten. ‘Kijk dit.’ Hij laat wat dingen zien waarna we een spel gaan spelen op de computer. Ik speel nooit een spel op de computer, maar dat maakt nu even niet uit.


Een wat langer stuk, gewoon, omdat het kan!
En omdat het vorige stuk klein was.
Laten jullie reacties en kudo`s achter? <3

Reageer (4)


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen