020 - The fight

Liam POV
Het bloed sijpelt langs mijn gezicht. Het prikt in mijn ogen, er wellen tranen op door de pijn. Ik kan amper nog iets bewegen. Ik zie nu pas dat ik in de kamer zit van Niall. Ik voel dat hij naar mij kijkt en langzaamaan beginnen mijn wangen te gloeien.

Ik pak een handdoek en druk hem op mijn hoofdwonden. Het prikt, ik bijt op mijn lip. Als ik voel dat het bloeden is gestopt haal ik de handdoek weg. Niall zit naast me aan het bed. Ik hoor zijn stem door de kamer galmen. ‘Hoe is dat gebeurd?’ Niall wijst naar mijn been en daarna naar mijn gezicht. Hij kijkt me met een doordringende blik aan.

Dan voel ik dat zijn hand over de mijne streelt. Één seconde maar. ‘Gevallen.’ Mompel ik kortaf en vermijd zijn oogcontact. Ik kijk naar mijn been, die ook al gestopt is met bloeden. Ik voel dat Niall nog steeds naar me kijkt.

Ik kijk terug in zijn ijsblauwe ogen. Hij wendt zijn blik dan af en stapt zijn bed weer in met moeite. Ik hap even naar lucht en ik doe wat ‘gebarentaal’ met de jongen en zijn krullende haar. Hij heet volgens mij Harry, als ik het goed heb gehoord.

Even later loopt Harry de kamer uit. Ik hap weer even naar lucht en raap mijn moed bij elkaar. ‘’Dit,’’ ik wijs naar mijn been en mijn gezicht. ‘’Komt door mijn vader. En ik ben ook nog eens uitgegleden hier in het ziekenhuis.’’ Hij staart me aan met een open mond. Maar Niall klapt zijn mond snel dicht. ‘’Wat heeft je vader gedaan? ‘’ Ik twijfel of ik dit wel moet zeggen. Straks vertelt hij het door aan iedereen op school? ‘’Wil je het vertellen?’’ ‘’Nee.’’ Mompel ik kil en hij vraagt niet meer door.
Ik zie dat de jongen met het streepjesshirt op de gang staat met Harry. Ze schreeuwen heftig tegen elkaar. Ik knipper even met mijn ogen en zie nog net dat Harry de jongen een –harde- klap in zijn gezicht geven. De jongen duwt Harry terug en even later vechten ze met elkaar.

Ik knijp mijn ogen dicht want ik hoef het niet te zien. Ik hoor Harry en de jongen kreunen van de pijn. Even later komt Harry terug naar binnen met een paar blauwe plekken onder zijn oog.

Niall kijkt verschrikt en verbaasd tegelijk. Ik kijk naar Niall. Ik aanbid hem. Ik kijk naar zijn perfecte ijsblauwe ogen, zijn blonde haar, zijn wenkbrauwen. Gewoon alles. Ik kom uit mijn gedachten omdat Harry op me schouder tikt en naar Niall wijst. Niall zit in elkaar gedoken en zijn schouders schokken.