10

Ik was inmiddels al echt een standaard leerling. Iedereen scheen het ongeluk al zijn te vergeten, gelukkig. Ik had me aan mijn afspraken gehouden. Ik ben niet de leerlingkamer uitgeweest. Met uitzondering op lessen en eten natuurlijk. Ik wist nogsteeds niet waarom, en ik was ook nogsteeds boos op hem. Zo kinderachtig. Ik had vannacht weer een 'flashback' gehad. Deze ging over mijn mening van het eten. Het was heerlijk, fijn om te weten. Ik begon de weg ook te kennen, zonder er geweest te zijn. Ik liep het gat van het schilderij uit, opweg naar de eetzaal. Ik liep rechtstreeks naar de zaal, en ik twijfelde voor de eerste keer niet meer aan de route. Éen hoek voor de grote zaal werd ik om mijn middel gegrepen en naar achter getrokken. Ik wilde schreeuwen maar een hand werd voor mijn mond gehouden. Ik werd omgedraaid en zag Draco met een grote grijns voor me staan. Hij liet me los. 'Stomme lul ik schrik me kappot!' Zeg ik nijdig tegen hem. 'Nou nou niet zo boos mevrouw.' Zegt hij en hij buigt zich naar voor om me een zoen te geven. Ik zoen een paar seconde terug en dan duw ik hem ruw van me af. 'Ben je gek? Straks ziet iemand ons.' Fluisterde ik nijdig en ik draaide me om om richting de grote zaal te lopen. 'Ik hou van je' hoorde ik hem nog fluisteren voordat ik de hoek om liep. Ik liep de grote zaal binnen en zag verderop al mijn 'vrienden' met elkaar in overleg. 'Char!' Hoorde ik de stem van mijn zus achter me roepen. Ik draaide me om. Ze zat aan het begin van de Huffelpuftafel en wenkte me. 'Wat?!' Riep ik terug. Ze begon nog meer te wenken. Ik slaakte een geiriteerde zucht en liep naar haar toe. 'Wat?' vroeg ik nog een keer toen ik achter haar stond. Ze wees naar de profeet die opengeslagen op de tafel lag. Ze had tranen in haar ogen, dat zag ik nu pas. 'Is alles wel goed met je?' 'Lees het nou maar!' Ik boog me voorover en begon het te lezen.
Sisilia Peters-Beens. De naam van mijn tante stond in koeienletters in het midden van pagina 6.
Sisiala Beens is eergister nacht van huis vertrokken. 'Een ommetje maken.' Zei ze tegen haar man, (Julian Peters, 43) dochter, (Feline Peters, 10) en zoon (André Peters, 6). Ze is rond 8 uur vertrokken, en daarna niet meer teruggezien. Het ministerie heeft haar niet kunnen traceren. Collega's zijn erg bang. 'Ik hoop dat er niks aan de hand is. Het was de liefste heks die ik ooit gekend heb.' Aldus Marieta Frejer. Sisilia werkte op het ministerie van toverkunst (administratieve dienst wikenweegschaar). Toen zij vertrok had zij een groene mantel, met daaronder een blauwe broek en een rode trui, en gele puntschoentjes. Sisilia heeft blond krullend haar tot aan haar schouders en had hier een roze vlinder in. Ze heeft bruine ogen, en rode lipstift op. Als iemand haar heeft gezien, stuur dan aub onmiddelijk een uil naar de profeet of het ministerie. Of deze verdwijning iets te maken heeft met het overlijden van haar broer en haar schoonzus is nog onbekend.