020|| Back to black
I hope life isn't a big joke, because I don't get it.
Maandag 18 september 2006
~ Mila Adams
Lief dagboek,
Weet je nog dat ik je aan het begin van het jaar vertelde dat ik dacht dat het misschien anders zou worden? Dat is dus niet zo. Allesbehalve juist. Het lijkt wel alsof het alleen maar erger is geworden. Ik weet het niet. Zou het aan mij liggen? Zou er met mij iets mis zijn? Ik weet het niet.
Weet je nog dat ik je vertelde van die nieuwe jongens bij ons in de klas? Ik dacht even, een fractie van een seconde, dat ik een kans had op nieuwe vrienden. Iemand geen vooroordelen zou hebben. Die hoop het ik ook al opgegeven. De eerste paar dagen waren ze heel erg op zichzelf, maar vandaag hebben ze hun vriendjes gevonden hoor. En drie maal raden wie.
Kijk, dan snap je het al.
Er zijn mensen die zeggen je eindexamen jaar, het beste jaar van je schooltijd is. Misschien wel van je leven. Je wordt volwassen en krijgt al wat verplichtingen, maar je bent ook nog een kind, waardoor men je sommige dingen nog niet kwalijk kan nemen.
Ik ben blij als ik van deze school af ben. Als ik klaar ben om mijn eigen leven te gaan leiden. Om te doen en laten wat ik zelf wil, zonder daarbij vernederd te worden. Zonder last te hebben van de grappen en grollen van een ander.
Lief dagboek, ik moet gaan. Ze roepen me beneden. Ik ben benieuwd wat er aan de hand is.
Liefs,
Mila
Laten jullie reacties en kudo`s achter? <3
Reageer (5)
Nog steeds ben ik diep teleurgesteld in je!
1 decennium geledenIk snap echt niet dat Tom dat propje gooide(N)
1 decennium geledenSnel verder!
1 decennium geledenSnel verder <3
1 decennium geledenZo zielig!
1 decennium geledenSnel verder!
x