Foto bij 25. -Daphne

“Ik wist niet dat we bezoek hadden?” vroeg mijn moeder verbaasd toen ze ons zag zitten. Meteen ging ik rechtzitten. “Mama, dit is Niall,” zei ik. Niall stond op en gaf mijn moeder een hand. “Niall,” zei hij lachend terwijl hij haar hand schudde. Mijn moeder spreekt geen woord Engels, dus het zou moeilijk communiceren worden. Ze glimlachte eens vriendelijk naar hem. “Euhm, mama, ik heb Niall leren kennen in Londen,” zei ik. “Waar heb je hem dan leren kennen? Je bent toch alleen naar die meet and greet gegaan?' vroeg ze. Niall bekeek ons gewoon. Hij kon geen woord Nederlands, dus hij had geen flauw idee waar het over ging. “Wel, dit is een van die jongens,” zei ik langzaam terwijl ik haar reactie afwachtte. Ze leek een beetje van slag. Ze keek naar Niall, dan naar mij en dan terug naar Niall. “Hmm,” zei ze bedenkelijk. Hier zou ze later nog op terugkomen. Ze ging terug naar de keuken. “Zullen we een eindje gaan wandelen?” vroeg ik aan Niall. “Ja, lijkt me leuk,” zei hij met een glimlach. “We zijn over een paar uurtjes zeker terug,” riep ik nog snel naar binnen en ik deed de deur dicht. Ik wachtte niet op een antwoord. Ik pakte Niall zijn hand en hij vlocht zijn vingers in de mijne. We liepen een tijdje in stilte naast elkaar. Het waren nooit ongemakkelijke stiltes. We genoten gewoon van elkaars aanwezigheid. We gingen op een bankje zitten en begonnen over vanalles en nog wat te praten. Opeens begon mijn gsm te trillen. Het was mama. “Hey, wat is er?” vroeg ik. “Waar zitten jullie?” hoorde ik haar lichtjes bezorgd vragen. “In het park,” zei ik. “Zouden jullie naar huis willen komen? Het eten is klaar. Zeg maar tegen Niall dat hij ook mag mee-eten als hij wil.” “Ok, is goed. Tot seffens,” zei ik, waarna ik aflegde. “Wil je blijven mee-eten?” vroeg ik aan Niall. “Als het niet te lastig is?” “Nee hoor, mama stelde het zelf voor,” zei ik glimlachend. Hij lachte terug. Ik zou nooit wennen aan die perfecte glimlach van hem. We begonnen weer te wandelen en hij legde zijn arm om me heen. Het voelde heel vertrouwd aan. Eenmaal thuis ging ik meteen aan tafel zitten, ik had verschrikkelijke honger. Mama had lekkere pasta gemaakt. Mama wou vanalles weten over Niall, dus moest ik al haar vragen vertalen. Ik vond het gênant dat ze zoveel vragen stelt, maar Niall beantwoordt ze allemaal beleefd en heel rustig. Ik wou mama helpen afwassen, maar ze zei dat ik nog maar even wat tijd met Niall moest doorbrengen, want over een uurtje zou hij al weg zijn. We gingen naar mijn kamer. Mijn kamer is redelijk klein, maar wel gezellig. Er is net genoeg plaats voor een bed, mijn kleerkast, een bureau en mijn keyboard. Niall zag mijn keyboard staan en begon er wat op te tokkelen. “Ik dacht dat je alleen gitaar kon spelen?” vroeg ik terwijl ik naast hem ging zitten. “Soms speel ik ook wel wat piano, maar dat doe ik niet zo vaak,” zei hij. Hij speelde op de piano en samen zongen we enkele liedjes. “Je hebt een prachtige stem,” zei hij toen we gestopt waren met zingen. Ik voelde het bloed naar mijn wangen stijgen. “Je bent schattig wanneer je bloost,” zegt hij terwijl hij met zijn vinger mijn wang aait. Daardoor werd ik nog roder. Snel gaf ik hem een kusje en stond toen op. Verbaasd keek hij mij aan. Ik wierp een blik op de klok. Hij volgde mijn blik en zag dat het al redelijk laat was. “Ik moet weer eens gaan,” zei hij. Ik knikte. “Vind je het erg als ik meega naar het station?” vroeg ik. Hij leek het niet erg te vinden, want toen ik het vroeg lichtte zijn ogen op. Mijn moeder was zo lief om ons helemaal naar Brussel te brengen. “Ik wacht hier wel in de auto,” zei ze toen we er waren. We stapten uit en gingen hand in hand naar het station toe. Hij kocht een ticket en we gingen in stilte naar het juiste perron. Ik merkte dat ik nu niet zo droevig was als de vorige keer. Waarschijnlijk was ik toen zo droevig omdat ik dacht dat ik hem nooit meer zou zien, dat ik maar een flirt voor hem was. Ik gaf hem een knuffel en zag hoe hij de trein in stapte. Ik zwaaide nog eens en zag hoe de trein vertrok.





Normaal zou er gisteren al een nieuw stukje zijn, maar ik was het vergeten te activeren, sorry daarvoor!
Morgen zal ik weer een nieuw stukje posten (:
Reactie's en kudo's altijd welkom ^^

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen