Fynn O'Malley & Louis Tomlinson 1 - Veerleo

Ik stap direct op mijn fiets op weg naar het hotel. Nou ja fiets, wat er nog van over is dan. Hij ligt zowat half uit elkaar. Het hotel ligt in een afgelegen, maar wel romantisch dorpje. Het ligt ongeveer een kilometer van Parijs verwijderd. Daar aangekomen zet ik mijn fiets in het fietsenrek, naast de deur. Ik loop het hotel binnen en ik word vriendelijk begroet door de manager, Frank. Frank is 21 jaar en een hele spontane jongen. Hij is een hele goede kennis van mij en ik mag hem graag. Hij biedt me hier onderdak en een baantje. Ook zorgt hij voor eten en alle andere benodigde levensmiddelen. Ik zie hem een beetje als mijn grote broer. Hij is ook ontzettend zorgzaam, iets wat mijn ouders nooit echt zijn geweest tegenover mij. Nu hebben ze ook niet echt zo heel veel geld, om drie kinderen te kunnen verzorgen. Ik loop het keukentje binnen en loop regelrecht naar de stapel borden die klaar staan om afgewassen te worden. Voordat ik de afwasborstel pak, haal ik nog even snel een hand door mijn warrige, blonde haren. Ik zet de kraan aan en laat de afvoerbak vol lopen met gloeiend heet water. Ik houd van het warme water, het is een soort ontspanning voor mij. Ik neem het eerste bord van de stapel en begin hard te schrobben om het vuil van de borden af te krijgen. Er mogen dan wel nooit zoveel klanten komen, er is toch altijd wel een grote afwas te doen. Klaar met het afwassen, ga ik door naar het volgende klusje. Het vuilnis buiten zetten. Moeizaam til ik de zakken vuilnis op en loop er mee naar de vuilnisbakken. Ik scheur de zak open en knijp mijn neus dicht tegen de stank die er vanaf komt. Walgend begin ik met sorteren van het vuilnis en gooi alles in de juiste bak. Een viezer klusje dan dit kan toch echt niet. Eenmaal klaar met het vuilnis, loop ik het hotel weer binnen en kijk op het prikbord wat mijn volgende klus is. Frank's auto wassen. Die Frank, wat een luiaard. Een beetje lachend loop ik met spons en al naar de parkeerplaats waar de grote zwarte BMW geparkeerd staat. Als ik ooit eens in zo'n joekel van een wagen mag rijden.. Zingend begin ik met het wassen van de autoramen. Als ik halverwege ben, heb ik niet in de gaten dat vijf jongens een beetje kibbelend aan me voorbij gaan. Onopgemerkt ga ik door met het poetsen van de zwarte BMW. Geschrokken draai ik me om als er op mijn schouder getikt word. Een zucht van verlichting weerklinkt uit mijn mond als ik zie dat het Frank is. "Nieuwe klanten" zegt Frank, en hij knikt met zijn hoofd richting het hotel. Ik zucht nogmaals en slof naar het hotel, de auto en de emmer water achterlatend. Zonder de jongens een blik waardig te keuren, ga ik achter de hotelbalie staan. "Zeg het maar" zeg ik verlegen, maar met een vrolijke glimlach op mijn gezicht. "We wilden even weg van alle drukte en dit leek ons wel een leuk hotelletje. Is er nog een kamer vrij?" zegt de blonde jongen. Hij heeft een duidelijk Iers accent. Het komt niet echt vaak voor dat er Ierse jongens bij ons hotel kwamen, laat staan ook nog eens jongens van rond mijn leeftijd. "Natuurlijk. Er zijn nog twee suites vrij. Verder zijn er alleen nog gewone kamers beschikbaar." Uiteraard hoop ik dat ze voor de suites kiezen, want dat leverde meer geld op. "Voor hoeveel personen zijn die suites?" "4 personen." "Dan de twee suites graag. Is het all inclusive?" "Ja." "Ok dan." Ik overhandig de blonde jongen de sleutels en leid hun naar hun kamers. Er is ook een wat oudere man bij, maar die is net wat te jong om hun vader te kunnen zijn. Bovendien lijkt het me zoal een vriendengroepje, aangezien ze constant met elkaar aan het kibbelen zijn. "Hier is jullie kamer. Ik wens jullie veel plezier in jullie suite. Als ik jullie verder nog met iets kan helpen hoor ik het graag." "Uh ja dat kan!" roept de jongen met lichtbruine haren en een beetje hazelnootkleurige, maar ook iets van groenige ogen. "Wat is jou naam, miss?" "Fynn" antwoord ik, wanneer ik een beetje verlegen naar de grond staar. "En jij?" vraag ik dan nieuwsgierig aan de jongen. "Louis, maar jij mag me best Lou noemen als je dat makkelijker vindt." "Ik vind Louis wel een mooie naam. Het is Frans is het niet? Waar komen jullie vandaan? Ierland of Engeland? Ik kan het niet goed horen. Die blonde praat een beetje Iers, maar jij hebt meer een Brits accent." "Dat komt omdat 'die blonde' ook Iers is. Hij heet Niall by to way. Maar de rest en ik zijn Brits." Ik knik en wil de kamer weer uitlopen. "Pardon" zegt de krullenbol van de groep. "Moet je niet nog iets doen?" Ik kijk hem even onbegrijpend aan. Hij trekt een wenkbrauw omhoog. "Uh.. Ja uh.. Wat is jouw naam?" Louis barst in lachen uit. "Oh wat een giller" zegt hij onder het lachen door. Nu kijk ik ook Louis onbegrijpend aan. "Harry. Harry Styles" zegt de krullenbol. "Uh leuk je te ontmoeten Harry." "Ja.. Insgelijks." De twee buitenstaanders kijken me een beetje achterdochtig aan. "En jullie zijn?" vraag ik aan de twee. "Liam." "Zayn." "En samen zijn wij.. ONE DIRECTION!" roept Niall. Ik trek een wenkbrauw naar hem op. "En daar bedoel je mee?" De grijns verdwijnt weer van zijn gezicht. "Uh niks." "Nee maar even serieus. Is jou dan nu niks geleerd van het vakmanschap? Wat dacht je van vragen om een fooi?" onderbreekt Harry de korte stilte die volgde. "Ow. Nou Frank zegt dat ik de klanten daar niet lastig mee moet vallen. Hij vindt dat onbeleefd." "Nou bij ons in Engeland is dat anders heel normaal." "Geef dat kind gewoon die fooi" zegt Louis, en hij haalt zijn portemonnee tevoorschijn. Hij legt wat briefgeld in mijn hand en geeft me een knipoog. Ik kijk verbijsterd naar het geld. Dat is zeker niet niks, sterker nog dat is heel veel geld. "Be-bedankt" zeg ik stotterend. "Waarom zo verlegen, meis? Dat is toch nergens voor nodig?" Ik schud mijn hoofd en opnieuw wil ik de kamer verlaten. Ik sluit de deur achter mij en loop weer terug naar de balie, waar de telefoon gaat. Ik neem op. Het is de man die kamer 13B nu al een midweek bezet. Hij is heel irritant en komt hier ieder jaar weer had Frank verteld. "Ik heb last van mijn rug. Kun je mijn rug masseren?" vraagt de schorre stem van de man. "Natuurlijk meneer, ik kom eraan." Ik hang de telefoon op en loop richting de kamer. Zachtjes klop ik op de deur en de dikke man doet open. Hij heeft een handdoek rond zijn middel geslagen en is bezig zijn tanden te poetsen. Ik doe mijn plastic handschoenen aan en maak de tafel vrij, zodat de man er op kan gaan liggen. Wetend wat de bedoeling is gaat de man erop liggen. Zo goed mogelijk masseer ik zijn rug. Na zo'n kwartiertje hoor ik opnieuw de telefoon rinkelen. Ik trek mijn handschoenen uit en help de man overeind. Ik loop weer richting de telefoon en neem deze op. "Hallo Fynn, met Louis Tomlinson van suite 4A." "Hoi Louis, ik weet nog wel op welke kamer je zit." "We hebben honger, kun je ons iets brengen?" "Natuurlijk, zeg het maar." "Pizza'tje?" "Komt eraan." Ik bestel een pizza voor de jongens en ga geduldig verder met mijn werk. Nadat ik de auto volledig gewassen heb kijk ik opnieuw op het lijstje. Alleen nog de kat van Frank voeren en dan ben ik klaar. Ook daar mee klaar ga ik achter de balie zitten en wacht geduldig af totdat er wat klanten binnen lopen. Onbewust dwalen mijn gedachten af. Ze dwalen af naar Louis. Om de een of andere reden vind ik hem toch wel het leukst. Ik word uit mijn gedachten gehaald door een hand die voor mijn ogen zwaait. "Hallo? Ik sta hier nu zeker al tien minuten of zo." Een beetje geschrokken kijk ik op, en kijk ik recht in de ogen van Louis. Een grinnik ontsnapt uit mijn mond. "Waar dacht je aan?" "Aan een muesli-etende gorilla, nou goed?" Louis lacht een beetje schaapachtig naar me. "Heb je misschien zin om mij en de jongens te vergezellen?" "Natuurlijk" zeg ik met een grijns, en spring op van de kruk waarop ik zat. Ik loop met Louis mee en vanbinnen maakt mijn hart een sprongetje van vreugde. "Fynn!" roepen de jongens vrolijk als Louis de deur opent. "Hi jongens." "Zin om een spelletje te spelen op de wii?" vraagt de krullenbol, Harry. "Natuurlijk." Ik kijk even gelukzalig naar Louis die op de bank ploft. Lachend doe ik hem na en kom recht op Liam terecht, die dat niet zo prettig vond. De jongens barsten allemaal in lachen uit en ik doe gezellig met hen mee. Na een avondje lachen, gieren en brullen gaan de jongens allemaal naar bed. Alleen Louis en ik blijven nog over. Ik bijt een beetje nerveus op mijn lip als hij plots een arm om mij heen legt. "Weet je dat je echt heel mooi bent?" vraagt hij. Ik schud mijn hoofd en kijk hem ongelovig aan. "Dan weet je het nu" zegt hij. Zonder iets te zeggen kijk ik hem diep in de ogen aan. Voor ik het weet heeft hij zijn lippen op de mijne geplant. Even beleef ik een moment van genot. "Je bent echt héél mooi." Voorzichtig, alsof het verboden is, streelt hij mijn wang. "Vind jij mij leuk?" vraagt hij een beetje onzeker. Ik knik bevestigend en plant een kusje in zijn nek. "Meer dan leuk zelfs." Er verschijnt een grijns op zijn gezicht.

Sorry dat het zo lang heeft geduurd maar ik had het nogal druk met school. Ik hoop dat dit is wat je verwachtte en dat je het een beetje leuk vindt! Misschien heb je nog tips? In ieder geval bedankt voor je request! Ik vond het echt heel leuk om deze te mogen schrijven! -XXX-