Kyara & Louis 'The Tommo' Tomlinson 2 - LouisxLiam

De dokter had gezegd dat ze me nog twee nachten hier wilden houden. Ik had namelijk een rib gekneusd en mijn linkerhand was gebroken. Het deed toch wel flink pijn en echt in een goed humeur, was ik niet. Ging ik ook een keer naar Engeland op vakantie. Aan de ene kant had het ongeluk ook zo zijn voordelen. Of eigenlijk maar een. Maar wel een heel groot voordeel. Namelijk Louis. Ok goed waarschijnlijk zou ik hem nooit meer zien maar ach wat. Ik kon mooi wel zeggen dat ik Louis gekust had! Mijn moeder was zo snel mogelijk overgevlogen maar mijn vader kon niet omdat hij moest werken. De meiden waren weer terug naar het hotel gegaan. Dat had ik gezegd omdat ik het rot vond dat ik voor hen de vakantie verpestte.

Mijn moeder houdt mijn rechterhand stevig vast. ik vind het best wel storend, maar loslaten zal ze hem toch niet. Al zeker tien minuten, dat voor mij uren lijkt, zitten we hier zwijgend. Ik op een ziekenhuisbed en mijn moeder op een klapstoeltje. Mijn moeder heeft tot nu toe nog niks durven zeggen. Ik ook niet, als ik eerlijk ben. Ik weet wel wat er dadelijk gaat komen. Dadelijk komt de preek van: 'Ik had het je toch gezegd' en 'je had naar me moeten luisteren. Jij mag nooit meer alleen op vakantie'. Ik weet het gewoon, ik ken mijn moeder. En inderdaad, daar kwam de preek.

Het is nu ondertussen 19:55. Over vijf minuten is het bezoekuur afgelopen. Aan de ene kant was ik er blij om, omdat mijn moeder me dan eindelijk alleen zou moeten laten. Aan de andere kant vond ik het jammer. Stiekem had ik toch nog gehoopt dat Louis door een of ander magisch wonder in de deuropening zou staan. Maar dat gebeurden niet. althans dat dacht ik.

19:58. Mijn moeder was eindelijk vertrokken. Nog twee minuten en het bezoekuur was afgelopen.

Mijn ogen staan op het punt om dicht te vallen als er opeens een luide kuch door de kamer weerklinkt. Direct open ik mijn ogen weer en kijk naar de richting van de deur. Mijn mond valt open en mijn ogen worden groot van verbazing. Daar staat dé Louis Tomlinson wie ik hier niet meer zou verwachten. Of in ieder geval niet vandaag. "I just wanted to see how you're doing" zegt hij een beetje aarzelend. Snel trek ik mijn gezicht weer in de plooi en open mijn mond om iets te zeggen, maar sluit hem dan weer. Onbeweeglijk lig ik daar op mijn bed, helemaal bevroren van verbijstering. Langzaam loopt hij dichterbij en legt een vinger op mijn onderlip. Hij trekt hem een beetje naar beneden en legt dan zijn lippen erop. Betoverd van zijn aantrekkingskracht ga ik helemaal op in onze kus. Deze kus is nog geweldiger dan die van gister. Na een seconde of 10 verwijdert hij zijn lippen weer van de mijne. "I have to go. The boys are waiting on me" zegt hij. Hij neemt mijn rechterhand vast en vouwt de vingers ervan open. Hij legt er een klein, wit briefje in, en sluit mijn vingers weer. Hij keurt me nog een laatste blik waardig voordat hij de kamer weer verlaat. Ik kijk op mijn horloge. Vijf over acht. Natuurlijk moet hij gaan, het bezoekuur is om. Met een snel kloppend hart vouw ik het briefje open. Met grote hanenpoten staat er Louis' telefoonnummer op gekrabbeld. Gelukzalig laat ik me weer terug in het zachte kussen vallen, en val in een diepe slaap, met velen dromen over Louis.

Sorry dat dit hoofdstuk zo slecht is, maar dit is meer een experimentje. Ik weet dus dat het niet bepaald goed is. Maar reacties zijn altijd welkom en ik hoop dat je het toch een beetje leuk vindt!! -XXX-