1. De brief

Ik denderde de trap af en de kat blies naar me door het lawaai. Veel boeide het me niet. Ik was al vrolijk genoeg over de middelbare school, maar vandaag was het 2 keer zo erg. Ik kwam vrolijk de keuken in. Mijn ouders sliepen nog, tenminste, dat hoopte ik, ik was zo hard de trap af gerend. Het was 28 juli, zomer, 's nachts 20 tot 25 graden, overdag 30 tot 35! Ik liep in een korte broek en een topje. Ik propte een boterham in de broodrooster en liep de hal in om de post te checken. Er lagen wat gebruikelijke dingen op de mat, zoals de ochtendkrant en wat rekeningen, maar ook een vergeelde envelop die was dichtgemaakt met een rode zegel. Wat was dit?

Ik had de post op de eettafel gegooid en ik propte net het laatste stukje toost naar binnen, zodat ik zonder knoeien die rare brief kon openmaken. Ik pakte hem ertussenuit en bekeek hem. Er stond ook een grote Z op, omringd door een slang, een leeuw, een das en een raaf. Ik keek op de voorkant en bekeek het adres: Zoey Jolina Rodi, Experlaan 36, Hastings. Voor mij? Ik nam een slok vruchtensap en begon aan de rode zegel te pulken. Hij ging moeilijk open, maar het lukte uiteindelijk toch. Ik las de brief door. Het duizelde me na het lezen. Heks, tovenarij, toverschool? Er zat ook een hele waslijst bij met dingen die ik moest kopen. Waar the hell moest ik een toverstok, veren en meerdere spreukenboeken halen? Er zat een kaartje in de envelop, een treinkaartje. Voor perron 9 3/4 op het King's Cross Station in Londen. Maar, perron 9 3/4 bestond toch helemaal niet?!