O14. --

Jaloers keek ik naar Bella die zich probeerde los te wurmen van Louis schoot. Toen het haar gelukt was ging ze rustig zitten op de middelste matras, waarna ze probeerde de veertjes er vanaf te krijgen. " Hmm, leuk al die veertjes hier. " Zei ze proberend de stilte te verbreken. Was het een ongemakkelijke stilte, ik staarde naar Bella die steeds probeerde haar veertjes van haar matras te vegen, maar het lukte niet. " Zullen we even de veertjes in een hoek vegen en dan de dekens en kussen goed leggen, ik ben nogal moe. " Zei Louis gapend. Ik knikte maar een beetje waarna ik de veertjes van mijn matras bij elkaar veegde en in een hoek van de kamer legde. Gapend liet ik me weer op 'mijn matras' naast Bella ploffen waar ik Bella nog steeds zag martelen met die veertjes. " Rot veertjes. " Ik gniffelde waarna ze me verontwaardigd aan keek. Haar mooie ogen keken mij aan en ik probeerde er niet naar te kijken, wetend dat ik dan haar aan ging staren en ze verlegen werd. Dat vond ik zó lief aan haar ! Het was zo schattig als iemand verlegen werd, terwijl je maar één klein ding zei. " Sorry, wat zei je ? " Stotterde ik toen ik merkte dat Bella met een hand voor mijn gezicht zat te zwaaien. Blijkbaar was ik toch gaan staren. " Hmm, waar liggen de dekens ? Hier ligt er één. " Zei ze waarna ze gelijk de deken pakte en om haar heen sloeg. " Ik pak ze wel. " Zei ik gelijk toen ik opstond om naar mijn kamer te lopen en twee dekens van het bed probeerde te trekken. Ik hoorde wat geluiden uit Louis' kamer komen, waaruit ik kon halen dat ze aan het praten waren. Toen ik de dekens en de kussens uit de kast had gehaald liep ik weer naar de kamer weer naar Louis' kamer en legde één deken en kussen op mijn matras en de andere gaf ik aan Louis. Blijkbaar was hun gesprek stilgevallen toen ik naar binnen was gelopen. " Praat gerust verder hoor. " Mompelde ik chagerijnig. " Niet zo chagerijnig Niall. " Zei Louis plagend. Soms kan ik die jongen écht niet uitstaan. Chagerijnig ging ik onder de dekens liggen en hoorde hun nog zachtjes parten. " Ik ga morgen wel weer naar huis Louis, want anders zijn mijn ouders zo alleen. " Hoorde ik nog. Ik wilde Nee zeggen maar dat klonk waarschijnlijk zo raar. Bella had iets wat mij aantrok, en niet zon klein beetje ook. Ze was verlegen, schattig, lief en mooi. Wij zijn beroemd, maar dat boeit haar niet. Dat vind ik zo leuk aan haar. Je kan met haar lachen, ze heeft humor en is leuk en ze bloost zo snel. Ik grinnikte om mijn gedachten en gaapte. Ik trok mijn deken nog hoger op en viel uiteindelijk in een diepe slaap.