15

---Liam Payne---

Ik kreeg een sms van Louis. Liam kun je even komen naar de gang alsjeblieft dit is een noodgeval, neem Niall ook mee. Meteen stond ik op en zei tegen Niall dat er een noodgeval was. ‘Euhm, we zijn terug in 5 minuten.’ Zei hij tegen Justine. Samen liepen we de kamer uit en in de gang stonden Zayn en Louis te wachten. ‘We moeten ze laten inzien dat ze van elkaar houden.’ Zei Louis meteen. ‘Ja, maar hoe doen we dat?’ vroeg Niall. ‘Ik heb wel een idee hoor.’ ‘Zeg eens je idee Liam.’ Zei Zayn. ‘Louis en Zayn spreken op het dak af met Harry en Niall en ik spreken op het dak af met Justine. Als ze samen op het dak zijn sluiten we de deur en we doen hem pas open wanneer ze het goed gemaakt hebben.’ ‘Goed idee Liam!’ Zei Louis terwijl hij me een schouderklopje gaf. ‘Ik ga akkoord, maar wanneer zullen we dat doen.’ Vroeg Niall. ‘Zo snel mogelijk, nu dus!’ Antwoorde Zayn. ‘Zullen we eerst Harry naar boven lokken?’ vroeg ik.’ ‘Is goed, ik stuur hem wel een sms zei Louis.’ Louis begon druk te typen en ik las mee over zijn schouder.

---Louis Tomlinson---

Hello bro, kun je naar het dak komen de jongens en ik zullen er zijn. From Lou x. Bijna meteen kreeg ik een sms terug. Ok, maar zal je- weet- wel- wie er zijn? From Hazz x. Ik liet het bericht aan de anderen zien en stuurde dan terug. Nope, only us 5. Lou x. Ik haatte het dat ik moest liegen tegen mijn beste vriend maar het was goed bedoeld. Give me 10 seconds, Hazz x. We verstopten ons allen achter een muur en een beetje later zagen we Harry naar boven lopen. Liam stuurde een bericht naar Justine dat ze naar het dak moest en ik kreeg een bericht van Harry. Where are you? Hazz x. We zijn onderweg, Lou x. zond ik terug. Ik haat het echt om te liegen tegen Harry, maar het is voor zijn eigen bestwil.

---Justine---

Ik stond op omdat ik van Liam en Niall naar het dak moest komen. Toen ik de trap opliep naar het dak, kwamen de tranen weer naar boven, maar ik kon me inhouden van deze keer. Ik opende de deur vol zelfvertrouwen en deed hem achter me dicht. ‘Eindelijk jullie zijn er.’ Hoorde ik de maar al bekende stem zeggen. Meteen stroomden de tranen weer over mijn wangen toen ik zijn gezicht weer zag.